هتل لیتّا پالاس، لائیناته، میلان
معمار: استودیوی معماری لوکا اسکاچِّتی / متن: پائولا گالّو / ترجمه‌ی علیرضا سیّداحمدیان
Hotel Litta Palace
این ساختمان، درست در حومه‌ی شهر میلان، که از میان نواحیِ ناپیوسته‌ی یک منطقه‌ی صنعتی سر برآورده و ارجاعات اصلیِ آن ترافیکِ بزرگراه و فروشگاه‌های بزرگ است، نقش خود را به عنوان یک بنای شاخص معماری ایفاء می‌کند. بنا حس دقیقی از مکان و ارتباط تنگاتنگی با محیط پیرامونش برقرار کرده است. جبهه‌ی قدامی ساختمان که مشرف به جاده‌ای اصلی است با حیاط جلوییِ نیم‌دایره‌ای‌اش و نمای خیره‌کننده‌ای که با یک پشت بام به شکل بال‌های گشوده و با پیش‌آمدگیِ عظیم. نیم‌ستون‌های سنگی و دریچه‌های هواکش اندکی جلوآمده و کنج‌های پنجره‌دار، همه و همه روایتی روزآمد از معماری کلاسیک میلان و لومباردیا ارائه کرده که در اینجا خودخواسته به عنوان شاخصی از معماری محلی «نقل قول» شده که در غیر این صورت و در این گوشه‌ی مصیبت‌زده‌ی شهر نامربوط به نظر میرسید. پلان Tـ شکل طبقه‌ی همکف به پیوندهای عمودیِ ساختمان مجال داده تا مکان مناسب خویش را بهتر پیدا کنند. از طریق این پیوند عمودی لابی مرتفع یک مرکز عمده برای کل مجتمع پیدا می‌کند. در کل فضاهای داخلی، زبان طراحی عموماً با تنالیته‌ی پایین در نظر گرفته شده است، به خصوص از نظر کاربرد مصالح که دائماً از طریق فیلدهایی به رنگ روشن هم در فضاهای عمومی و هم در اتاق خواب‌ها مابین گرم و خنثا در حال نوسان است. در اتاق خواب‌ها، تخت مجللی قرار دارد که توسط میز پای تخت و نورپردازی جلوه‌ی دیگری نیز یافته‌اند، و حمام‌هایی که به همین ترتیب در آنها ترکیبِ خیال‌انگیزی به کار رفته است. استفاده از مرمر و ازاره‌ی چوبی کیفیت بالای اثاثیه را به ذهن متبادر می‌کند، و به بهترین نحو در لابی و پذیرش نمود دارند که به جای آن که جذابیتی سحرانگیز و رؤیایی و ناپایدار داشته باشند، سبکی بیزمان و پایدار را به کار گرفته‌اند.
در مجموع، ساختمانِ هتل بر این متمرکز بوده تا به نحوی بر محیط پیرامونش مسلّط گردد و طریق مناسبی بجوید تا به این منطقه‌ی بلاخیز روحیه‌ی جدیدی ببخشد و روند ارتقاء مجدد کیفیت شهری را سرعت بخشد.
مطالب مرتبط
