موزه‌‌ی هنر مدرن، اولبورگ، دانمارک، 1972-1968

Modern Art Museum, 1968-1972

طراحی این موزه حاصل همکاری مشترک الیسا و آلوار آلتو با ژان ژاک باروئل بود و ساخت آن حدود 4 سال به طول انجامید. موزه در نزدیکی پارک و فضای جنگل بنا شده و طرح زیگورات‌مانندش آشکارا پاسخی به زمینه‌ی موجود است. ساختمان اوج می‌گیرید تا خود را به دامنه‌ی تپه‌ی مجاور سوق دهد. انعطاف معماری در کاربری و به‌خدمت گرفتن فضای بیرونی مشهود است. سیستم دیوارهای پارتیشنی متحرک قادر به تغییر ویژگی‌های بنایی و فضاسازی‌های داخلی، بسته به محتوای نمایشگاهی هستند. ساختمان مساحتی به وسعت 64,600 متر‌مربع از سایت را اشغال کرده و دربرگیرنده‌ی گالری‌هایی است که حول یک تالار مرکزی چیده شده‌اند. راهروی خارجی و بخش کثیری از محدوده‌ی کفپوش تردد عابرین با سنگ مرمر مفروش شده و همان‌طور که مشاهده می‌شود، رنگ غالب، روشن است تا کمکی باشد به بهتر دیده شدن آثار نمایشی. نحوه‌ی بهره‌وری ساختمان از نور طبیعی، چنانچه طراحان اندیشیده‌اند، با توجه به سال ساخته شدن بنا قابل ملاحظه است. تالار مرکزی و یک سالن نمایش آثار حجمی در طبقه‌ی همکف قرار گرفته و در پیرامون اینها نیز تعدادی گالری طویل و نورگیر، 7 فضای نمایشگاهی کوچک‌تر، یک راهروی موسیقی، راهروی ورودی و دفاتر اداری چیده شده‌اند. چند گالری کوچک و نیز یک کافه، اتاق کنفرانس، سالن مطالعه‌ی گروهی، ورک‌شاپ و کتابخانه در زیر طبقه‌‌ی همکف قرار دارند و کنسرت‌ها، سمینارها و فیلم‌های زیادی در این ساختمان فرهنگی برگزار می‌‌شود.
یک پارک آثار حجمی که تمام فضای پیرامون ساختمان موزه را احاطه کرده و همچنین آمفی‌تئاتر و تراس سبز جزو امکانات بیرونی وابسته به ساختمان موزه هستند که در میان آنها تعدادی از مجسمه‌های هنرمندان نامداری همچون گونار ایگارد اَندرسِن، ویلی اورسکوف، لنه آدلر پترسن و موگِنس مولر به چشم می‌خورد. یک دیوار آجری در حکم پلی بین ساختمان و تپه‌های سبز منطقه در پشت آن است. این موزه نگهدارنده‌ی آثار نفیسی از هنرمندان قرن بیست و بیست‌ویک دانمارک و سایر کشورهاست و در سال 2007 مفتخر به دریافت 4 ستاره از انجمن جاذبه‌های دانمارک (Danske Attraktioner) گردید.