ساخت Cour Carrée و افزودن یک جناح به ضلع شمالی به موازات جاده‌­ی ریوُلی آغاز شد. در قرن نوزدهم، با ساخت دو جناح اصلی و گالری‌­ها و پاویون‌­های متعلّق به آنها، توسعه‌­ی سازه‌­ی موزه به سمت غرب به پایان رسید و ناپلئون سوم طی مراسمی آنها را افتتاح کرد. شکل نهایی لوور، مجتمعی بزرگ از ساختمان­‌ها است که دو چهار­ وجهی اصلی به انضمام دو حیاط بزرگ را شامل می‌­شوند.
مجموعه‌­ی ساختمان­‌های لوور، با هدف دسترسی ساده‌­تر و سازگاری بیشتر با بازدیدکنندگانش، در دهه­‌های 80 و 90 میلادی مورد بازسازی‌­هایی قرار­گرفت. در همین راستا یک مجموعه­‌ی گسترده‌­ی زیرزمینی شامل دفاتر، مغازه‌­ها، فضاهای نمایشگاهی، انبارها، پارکینگ­، و همچنین یک سالن کنفرانس، محل توقف اتوبوس برای گردشگران و یک کافه تریا در زیر حیاط مرکزی لوور، یعنی کو ناپولیون (Cour Napoléon) و کو دِ کاروسِل (Cour de Carrousel)، ساخته شد. ورودی طبقه‌­ی همکف این مجموعه در مرکز Cour Napoléon قرار داده شد و هرم آهن ­و ­شیشه­‌ای مناقشه‌­برانگیز معمار آمریکایی آی.ام. پِی نیز بر تارِک آن نشست. مجموعه‌­ی زیرزمینیِ امکانات رفاهی و خدماتی در سال 1989 به بهره­‌برداری رسید. در سال 1993 و همزمان با دویستمین سالگرد افتتاح موزه، جناح بازسازی‌­شده‌­ی ریشلیو، که پیش از این در اختیار وزارت دارایی فرانسه قرار­ داشت، گشایش یافت و برای نخستین بار لوور به طور کامل به موزه­ تبدیل شد. جناح جدید که مجدّداً توسط پِی طرّاحی شد، بیش از 21,368 متر­مربع مساحت دارد و فضا­های نمایشگاهی، کلکسیون­‌های خانگی نقاشان اروپایی، هنرهای تزئینی و هنر اسلامی را در بر دارد. در سه محوطه­‌ی داخلیِ مسقف با شیشه نیز آثار مجسمه­‌سازی فرانسوی و آثار هنری آشور باستان به نمایش درآمده‌­اند.
کلکسیون نقاشی موزه‌­ی لوور از غنی‌­ترین‌­ها در جهان به شمار می‌­رود و تمامی دوره‌­های هنر اروپایی تا امپرسیونیسم را در بر می‌­گیرد. کلکسیون هنر نقاشی فرانسه‌­ی لوور بین قرون 15 و 19 میلادی در جهان بی‌­همتاست و در عین حال شاهکارهایی از نقاشان دوره‌­ی رنسانس ایتالیا و نقاشان هلندی و فلاندر2 دوره­‌ی باروک را شامل می­‌شود.
در دپارتمان قرون وسطی، دوره‌­ی رنسانس و هنر مدرنْ اشیائی از گنجینه‌­های شاهان فرانسه شامل برنزکاری، مینیاتور، سفالگری، گوبلن، جواهرات و مبلمان به نمایش درآمده است و در دپارتمان یونان و روم (که دوره‌­ی اتروسکی 3 را نیز در بر می‌­گیرد) آثار عتیقه‌­ای از هنر معماری، مجسمه سازی، موزائیک، برنزکاری، جواهرات و سفالگری را مشاهده می­‌کنیم. دپارتمان آثار تاریخی مصر در سال 1826 به منظور سازماندهی مجموعه­‌ای از اشیا قدیمی و هنری که در جریان عملیات اشغال مصر در دوران ناپلئون بدست آمده بودند، راه­‌اندازی شد. دپارتمان آثار تاریخی شرقی اهمیت خود را مدیون مجموعه­‌ی هنر بین‌­النهرین است و در سال 1954 بخش آثار عتیقه‌­ی مسیحی در چند زیر گروه شروع به کار کرد. این زیرگروه‌­ها به شرح زیرند: آثار دوران مسیحیت متقدّم، دوره‌­ی بیزانس، آثار مسیحیان قبطی4 شامل اشیاء ساخته‌­شده از عاج، شیشه، سرامیک، پارچه و طلا و شمایل‌­های مذهبی روسی و یونانی.

مدارک فنی