موزه‌­ی هُنرهای معاصر بارسلونا، اسپانیا، ریچارد مایِر، 1995-1987
کـارنامه ی انـجمـن آثـار مـلی از 1355-1301

85 واحد مسکونی اجتماعی در کرنلا

دفتر معماری Peris+Toral.arquitectes

85 Social Dwellings in Cornellà

Peris+Toral.arquitectes

پروژه 85 واحد مسکونی اجتماعی در کرنلا، واقع در اسپانیا، به منظور تامین مسکن برای خانواده‌های کم‌درآمد و بهبود کیفیت زندگی در این منطقه طراحی شده است. این پروژه بخشی از تلاش‌های شهری برای ایجاد فضاهای مسکونی پایدار و اقتصادی به شمار می‌آید و هدف آن ارتقای شرایط زندگی در محله‌های اجتماعی است.

Peris+Toral.arquitectes یک دفتر معماری مستقر در بارسلونا، اسپانیا است که به خاطر طراحی‌های نوآورانه و پایدار خود شناخته می‌شود. این دفتر به رهبری معماران آنا پریس و گابریل تورال تاسیس شده و بر پروژه‌های متنوعی در حوزه‌های مسکونی، عمومی و شهری تمرکز دارد. فلسفه طراحی این شرکت بر پایه تعامل میان انسان و فضا بنا شده است. آن‌ها به خلق فضاهایی می‌پردازند که نه تنها به نیازهای عملکردی پاسخ می‌دهند بلکه تجربه کاربری را نیز غنی می‌سازند. استفاده از مواد پایدار و احترام به محیط زیست از اصول کلیدی این دفتر است. این دفتر پروژه‌های مختلفی را در سطوح ملی و بین‌المللی اجرا کرده است. از طراحی مجتمع‌های مسکونی با تمرکز بر فضاهای مشترک گرفته تا پروژه‌های عمومی که به بهبود کیفیت زندگی شهری کمک می‌کنند. آن‌ها در هر پروژه سعی می‌کنند تا بافت محلی و نیازهای جامعه را در نظر بگیرند. این دفتر معماری همواره در جستجوی نوآوری‌های تکنولوژیک در زمینه معماری هستند. آن‌ها از نرم‌افزارهای پیشرفته برای مدل‌سازی و تحلیل فضاها استفاده می‌کنند و به طراحی‌های پایدار و کارآمد می‌پردازند. این رویکرد باعث می‌شود پروژه‌های آن‌ها نه تنها زیبا، بلکه عملکردی و اقتصادی نیز باشند. Peris+Toral.arquitectes با رویکردی منحصر به فرد به معماری، به خلق فضاهایی می‌پردازند که زندگی را برای ساکنان خود بهبود می‌بخشند. تعهد به پایداری، کیفیت و نوآوری در طراحی، این دفتر را به یکی از معتبرترین نام‌ها در دنیای معماری تبدیل کرده است.

ساختمان حول یک حیاط سازمان‌دهی شده است که یک توالی از فضاهای میانی را پیوند می‌زند. در طبقه همکف، یک ایوان باز به شهر، ورودی ساختمان را پیش‌بینی کرده و رابطه بین فضای عمومی و حیاط مشترک را که به عنوان یک میدان کوچک برای جامعه عمل می‌کند، فیلتر می‌کند. به جای اینکه هر یک از راهروهای ساختمان به‌طور مستقیم و مستقل از نما وارد شوند، چهار شافت ارتباطی در چهار گوشه حیاط قرار دارند، به‌طوری‌که همه ساکنان در میدان حیاط گرد هم می‌آیند و ملاقات می‌کنند. در طبقه‌های معمولی، دسترسی به واحدها از طریق تراس‌های خصوصی که حلقه‌ای از فضاهای بیرونی با چشم‌انداز به حیاط را تشکیل می‌دهند، امکان‌پذیر است. طرح کلی طبقه ساختمان با استفاده از چیدمان اتاق‌های ارتباطی سازمان‌دهی شده است. در هر طبقه ۱۱۴ فضا و در کل ۵۴۳ فضای با ابعاد مشابه وجود دارد که راه‌های عبور خصوصی و عمومی را حذف کرده و از سطح مفید به‌طور کامل استفاده می‌کنند. فضاهای خدماتی در حلقه مرکزی چیده شده‌اند در حالی که سایر اتاق‌ها، با استفاده‌ها و اندازه‌های یکسان، تقریبا ۱۳ متر مربع، در طول نما قرار دارند و خود را به اشکال مختلف اشغال ارائه می‌دهند. یک تراس دیگر در حلقه خارجی دنباله‌ی فضایی را کامل می‌کند؛ ردیف فضاهایی که با دهانه‌های بزرگ به هم متصل شده‌اند و به هوا، دید و حرکت نفوذپذیر هستند. 85 واحد مسکونی در چهار گروه توزیع شده‌اند، با مجموع 18 واحد در هر طبقه. چهار یا پنج خانه در اطراف هر هسته قرار گرفته‌اند به‌طوری‌که تمام تیپ‌ها دارای تهویه متقاطع و دو جهت‌گیری هستند. خانه‌ها شامل پنج یا شش ماژول هستند، بسته به اینکه آیا دارای دو یا سه اتاق خواب هستند. آشپزخانه‌ی باز و فراگیر در اتاق مرکزی قرار دارد و به عنوان توزیع‌کننده‌ای عمل می‌کند که مسیرها را جایگزین کرده و در عین حال کارهای خانگی را قابل مشاهده می‌سازد و از نقش‌های جنسیتی ثابت جلوگیری می‌کند. ابعاد اتاق‌ها، علاوه بر ارائه انعطاف‌پذیری بر اساس ابهام در استفاده و عدم قطعیت عملکرد، فضایی ساختاری بهینه برای سازه چوبی فراهم می‌آورد. از آنجا که این یک مسکن اجتماعی است، برای اطمینان از قابلیت اقتصادی، حجم چوب مورد نیاز به ۰.۲۴ متر مکعب به ازای هر متر مربع از مساحت ساخته‌شده بهینه‌سازی شده است.

اگرچه این پروژه دستاوردهای زیادی دارد، اما چالش‌هایی نیز وجود دارد. برخی انتقادات به طراحی و اجرای پروژه مرتبط است، از جمله نگرانی‌ها در مورد کیفیت ساخت و مواد به کار رفته. همچنین، برخی از ساکنان ممکن است با مشکلاتی در ادغام در جامعه جدید مواجه شوند. پروژه 85 واحد مسکونی اجتماعی در کرنلا نمایانگر تلاشی است برای بهبود شرایط زندگی ساکنان کم‌درآمد و ایجاد فضاهای مسکونی پایدار. با وجود چالش‌ها و انتقادات، این پروژه می‌تواند به عنوان یک الگو برای سایر پروژه‌های مشابه در مناطق شهری مورد توجه قرار گیرد و به بهبود کیفیت زندگی در جوامع کم‌درآمد کمک کند.

یکی از اصلی‌ترین انتقادات به این پروژه، طراحی فضایی آن است. برخی از منتقدان بر این باورند که طراحی واحدها به‌طور کامل نیازهای اجتماعی ساکنان را برآورده نمی‌کند. به عنوان مثال، انتقاداتی در مورد کمبود فضاهای مشترک و ناکافی بودن ارتباط بین واحدها و فضاهای عمومی مطرح شده است. این امر ممکن است به تضعیف حس جامعه‌پذیری و تعامل اجتماعی بین ساکنان منجر شود. علاوه بر انتقادات طراحی، برخی از مسائل ساختاری نیز مورد توجه قرار گرفته است. معماران و مهندسان به تاکید بر استفاده از مواد پایدار پرداخته‌اند، اما انتقادات درباره هزینه‌های ساخت و نگهداری این مواد وجود دارد. به نظر می‌رسد که برخی از مواد به کار رفته در پروژه ممکن است در درازمدت مشکلاتی از نظر دوام و نگهداری ایجاد کنند. از سوی دیگر، برخی منتقدان به مسائل زیست‌محیطی اشاره کرده‌اند. در حالی که این پروژه تلاش می‌کند تا از منابع پایدار استفاده کند، نگرانی‌هایی در مورد تاثیرات آن بر محیط زیست محلی و اکوسیستم‌ها وجود دارد. این نگرانی‌ها شامل تغییرات در پوشش گیاهی و اثرات ممکن بر آب‌های زیرزمینی هستند. این پروژه نشان‌دهنده تلاش‌ها برای بهبود شرایط زندگی ساکنان کم‌درآمد است، اما انتقادات مطرح‌شده نیازمند توجه جدی است. بررسی این انتقادات می‌تواند به بهبود طراحی‌های آینده و ایجاد فضاهای اجتماعی کارآمدتر و پایدارتر کمک کند. در نهایت، اهمیت تعامل با جامعه و در نظر گرفتن نیازهای واقعی ساکنان در هر مرحله از طراحی و اجرا نباید نادیده گرفته شود.

مدارک فنی