میــــز مِــزا ویترا، با همکاری پاتریک شوماخر، 2007
هورایزن

مرکز فرهنگی ژان ماری جیباو

مردم بومی کاناک در جزایر نیوکالدونیا زندگی می کنند. در سال 1991 رِنتسو پیانو جایزه ای بین المللی را برای ساخت مرکز فرهنگ مردم کاناک را از آن خود ساخت. این مرکز به نام ژان ماری جیباؤ از رهبران استقلال نیوکالدونیا نامگذاری شده است که در سال 1989 به دست افراطیون کاناک کشته شده است. پیانو طرح اولیه خود را با یاری مردم بومی محل سامان بخشید. از جمله کسانی که در ساخت این مرکز یاری رساندند بیوه جیباؤ بوده است. پیانو قصد داشت تا طرح هایش بازتابی از فرهنگ و فضای طبیعی محیط باشد، بی آنکه خود را ملزم به استفاده مبتذل از کلبه های بومیان کاناک سازد. طرح پیانو در واقع مبتنی شد بر طرح روستاهای کاناک، کلبه های دور و نزدیک موجود در آنها اما در اندازه های غول آسا. پیانو برای جناغیهای مورد نیاز از یک چوب سخت آفریقایی استفاده کرده  است، که آن هم پس از مدتی هوازدگی به رنگ خاکستری در می آید. این جناغیها را لوله های افقی فولادی به یکدیگر متصل ساخته اند. مرکز بنا تراسها و فضاهای بازی دارد که به عنوان محلی سرباز برای اجرا و نمایش به کار می آید.

1-فضاهای چشم انداز حول مجتمع
2-سازه ها در وسط جنگل درختان
3-مرکز فرهنگی در یک شبه جزیره ی باریک و بلند که به داخل یک مرداب پیش می رود، ساخته شده است.
4-سازه های چوبی بلند
5-سازه ها که از پشت ساختمان گالری فراز رفته اند.
6-ساختمان های کوتاه برای نمایش و آموزش
7-مرکزبه عنوان فضایی دارای تسهیلات فرهنگی و آموزشی
8-پروفیل خیره کننده مجتمع
9-فضای نمایش
10-پلان همکف

منتشر شده در : چهارشنبه, 18 نوامبر, 2020دسته بندی: مقالاتبرچسب‌ها: