ضخامت حجم ساختمان در همه جا یکسان نیست؛ به این دلیل حجم را نیمه‌منظم و گوناگون می‌یابیم. در حقیقت ساختمان فرهنگسرا از کنار هم ‌نشستن احجام کامل و منفرد به‌ وجود آمده است. این احجام در یکدیگر حل نشده‌اند تا کل واحدی را بسازند، بلکه در کنار هم نشسته‌اند؛ در بعضی مواقع گویی احجام با هم برخورد کرده‌اند و مجموعه‌ای را فراهم ساخته‌اند. تفاوت طراحی نما در آنها نیز به تنوع و استقلال آنها از یکدیگر کمک می‌کند. این پدیده‌­ی مفهومی بی­ شباهت به فرم قرار­گیری ساختمان­‌های مجتمع فرهنگسرای شفق نیست. این گوناگونی و تنوع، فرهنگسرا را نه به شکل یک بنا، بلکه به ‌صورت مجموعه‌ای از ساختمان‌­ها و حیاط درآورده است.
دروازه‌­ی اصلی حیاط که در واقع پیش­ورودی به سالن­‌های فرهنگسرا می‌­باشد، توأم با آبریز، قسمت بیرونی و داخلی را به شکلی نمادین از هم جدا می‌­کند. دسترسی به ساختمان­‌های اصلی از طریق پله‌ها صورت می‌گیرد. سکوها و شمشادها در دو طرف پله‌ها، مخاطب را به سمت ساختمان اصلی هدایت می‌­کنند. حیاط مرکزی فرهنگسرا، در واقع یک سالن ورودی روباز و محل تجمع است که می­تواند برای رستوران فرهنگسرا به ­عنوان محل غذاخوری در هوای آزاد هم باشد. این حیاط از باغچه‌ها و درختان و بستر آب و البته کف‌سازی نسبتاً وسیعی از موزاییک­‌های بتنی برخوردار است. درخت­‌ها در ترتیبی نامعین، پراکنده‌اند و حضورشان، اتفاقی یا همچون بقایای یک باغ قدیمی به نظر می‌رسد. دیبا همواره از اتفاقات و حتا ضایعات طبیعی زمین بهره می‌­برد و یکی از عواملی که گاه با معماری وی تعامل مستقیم پیدا می‌­کند، حفظ درختانی است که می­‌شد آنها را مزاحم قلمداد کرد، اما دیبا از وجود آنها استفاده کرده و از خشکی طرح کاسته. بستر آب به صورت حوضی باریک و کشیده در مدخل ورود به حیاط قرار داده شده است. سازماندهی فضا و ارتباط فضاهای مختلف با عملکردهای متفاوت اداری، خدماتی، نمایشی و غیره در فرهنگسرای نیاوران بسیار سنجیده صورت گرفته است. جهت توجه فضاهای بسته‌ی فرهنگسرا به حیاط میانی هم با یکدیگر متفاوت است‌. از میان آنها سالن غذاخوری و فروشگاه توجهی جدی بـه حیاط دارند. در حالی که نگارخانه، تالار نمایش و رستوران رابطه‌­ی مستقیمی به حیاط داشته و کتابخانه نیم­ نگاهی به آن دارد. اختلاف سطح­‌های داخل ساختمان سبب می‌­شود که اشخاص برای حرکت در فضاهای بسته مرتب از پله‌­ها و سطوح شیب­دار استفاده کنند. در این مجموعه، منحصراً بین گالری و رستوران رابطه‌­ی مستقیمی برقرار است. نگارخانه یکی از فضاهای اصلی مجموعه است که با راهرویی منحنی و شیبی ملایم افراد را به خود می‌­خواند. بعد از یک پیچ کامل، به سالن اصلی وارد می‌شویم که محل نمایش آثار و اشیای هنری است و در سه نیم‌طبقه با ترکیبی عالی و نورپردازی طبیعی و مصنوعی مناسب شکل گرفته است. نورگیرهای سقفی که در دیگر آثار دیبا نیز دیده می‌شوند، راهنمای مسیر می­‌باشد. در ادامه، فضاهای نگارخانه با یک فضای فرعی به یک رستوران متصل می‌شود، رستوران در هماهنگی کامل با فضاهای نگارخانه طراحی شده است. در فضای این فرهنگسرا، ساختمانی نیز به ­عنوان دفتر مخصوص بنا شده است.

مدارک فنی