مسئله‌ی قابل طرح در بسیاری از پروژه‌ها و فضاهای عمومی، ارتباط پروژه با مردم و شهر است. در بسیاری از موارد، این ارتباط به واسطه‌ی کاربری خاص ساختمان در پروژه از بین رفته و یا به نحو مقتضی مورد توجه قرار نمی‌گیرد و نهایتاً منجر به حذف ارتباط پروژه با کاربران می‌گردد و پروژه خود را به صورت ساختمانی بی‌روح در متن شهری مطرح می‌کند. با توجه به کاربری عمومی ساختمان، مسئله‌ی اصلی پروژه، به حل دو نکته‌ی «یافتن راهی برای ارتباط بهتر بین پروژه و کاربران» و همچنین «ایجاد ارتباط بهتری میان پروژه و منظر شهری» اختصاص یافت.

• یافتن راهی برای ارتباط بهتر بین پروژه و کاربران

کاربران یک پروژه به عنوان بخشی از مردم که با پروژه در تماس مستقیم هستند، همواره به عنوان یکی از مهم‌ترین عوامل تأثیر‌گذار بر کالبد پروژه مورد توجه هستند. از این رو، این مسئله در پروژه‌ی فوق به صورت مستقیم مؤثر بوده و در همان مراحل اولیه‌ی طراحی، تأثیر این نکته بر حجم مورد توجه قرار گرفته و در ادامه‌ی همین مراحل، تبدیل به شکل‌گیری فضای نیمه‌باز میانی پروژه با عنوان فضای نیمه‌عمومی، که در معماری و طراحی شهری امروز ایران بسیار اندک به چشم می‌خورد، شده است.

از طرفی، در مبانی نظری معماری سنتی ایرانی، یکی از نکات قابل توجه، مسئله‌ی مردم‌واری بناها بوده که علاوه بر حفظ تناسبات، به نقش شهری بنا نیز توجه می‌کرده است. از این رو، می‌توان مسئله‌ی مطروحه درباره‌ی ارتباط پروژه با کاربر را خوانشی امروزی از مسئله‌ی مردم‌واری نام برد.

• ارتقای کیفیت نحوه‌ی ارتباط پروژه با شهر و بهبود منظر شهری

در مراحل طراحی، استراتژی استفاده از فضای تهی انتخاب شد که منتج به ایجاد فضای نیمه‌باز طبقه‌ی دوم، با توجه به بافت اطراف ساختمان و خط آسمان بافت اطراف پروژه گشت. این فضا به عنوان پاسخی بصری و فیزیکی به مسئله‌ی امتداد مسیر حرکت شهر و منظر شهری در کالبد پروژه مطرح گردید.

در ادامه، پله‌هایی که امتداد حرکت چشم و حرکت مخاطب را از لحاظ فیزیکی میسر ساخته‌اند، به عنوان عنصری معمارانه در پاسخ به این مسئله خود‌نمایی می‌کنند. راه حل مطروحه، با توجه به محدودیت‌های ابعاد سایت اتخاذ شد.

دیاگرام عملکردی ساختمان

دیاگرام عملکردی ساختمان به گونه‌ای طراحی شده است تا بیشتر مراجعین، روزانه در طبقات همکف و اول از خدمات بهره ببرند و در ادامه، طبقه‌ی دوم به همراه فضای تهی میانی، تبدیل به فضایی جهت ارتباط و ارتقای سطح عمومی و تخصصی آموزش و در ارتباط با کاربر و شهر باشد.

به نظر می‌رسد همجواری فضای شهری با بخش کتابخانه‌ی پروژه می‌تواند پاسخی در جهت ارتقای نحوه‌ی ارتباط مخاطب با پروژه بوده و در طبقات بالاتر نیز، با ارتباطات کنترل شده‌تر و تخصصی‌تر شکل گرفته تا در مرحله‌ی نهایی، منتهی به حوزه‌ی ریاست شود.

دیاگرام طراحی حجم

در دیاگرام طراحی حجم، استفاده از خطوط سایت نیز، که در ارتباط مستقیم با شهر بود، بر پروژه تأثیر مستقیم گذاشته و باعث ایجاد برش‌های نما شده است. نمای اصلی ساختمان، در احترام به خط شهری، خود را به صورت موازی با مسیر خیابان اصلی قرار داد، از طرفی در این مسیر تلاش شد تا حجم نهایی پروژه، به عنوان نشانه‌ای شهری، در جهت خوانش منظر شهری طراحی گردد. در مراحل نهایی، برای جدا کردن فضای شهری و دمیدن روح و انرژی از لحاظ بصری به پروژه، مسئله‌ی رنگ مطرح گردید.

این مسئله در بخش دیوار مجاور فضای نیمه‌باز میانی در طبقه‌ی دوم و همچنین نور‌گیر تعبیه شده در طبقات 3 تا 5، با استفاده از رنگی که از فیروزه‌ی کویر وام گرفته شده، با ایجاد کنتراست حل شده است.

معماری معاصر ایران : اداری و دولتی            

_________________________________________    

نام پروژه: طراحی ساختمان جدید سازمان نظام مهندسی استان لرستان
طراحان: مرتضی علی نیا مقدم، مهران ازهاریان فر، الیکا زارعی
محل پروژه: استان لرستان
ارایه: الیکا زارعی
پست الکترونیکی: mortezaalinia.moghadam@gmail.com