متأسفانه، هزینه‌­ی بالای کنسرت‌­های اجرای زنده تعداد صندلی‌­ها را چنان افزایش داد که از حد مصوب معماران و موسیقی‌دانان بسیار فراتر رفت. در اینجا تعداد صندلی‌­های سالن اصلی 2265 عدد است (حدود 900 صندلی کمتر از پاویون چندلر). گروه­‌های چیدمانی صندلی­‌ها در شیب‌­های تندی قرار گرفته‌­اند تا فضایی صمیمی ایجاد کنند. دیوارها از سمت داخل به بیرون کج می‌­شوند و به این ترتیب بر کیفیت و دینامیک صوتی سالن می‌­افزایند. لژهای سالن عمق کمی دارند و انعکاس صدا را خراب نمی‌­کنند. پوششی که در کل سالن به­‌کار رفته و لایه­‌ی نازک روی دیوارها و سقف گچی که مشابه آن قبلاً در سالن کنسرت ­خِیاو واقع در آمستردام به‌­کار گرفته شده، بر صمیمیت و حس دنج بودن سالن دیزنی می‌­افزایند. سقف، مشکل­‌ترین بخش اجرای سالن بود. نوارهای خمیده‌­ای که بادبان‌­های متورم سقف را ساخته­‌اند، سری مبلمان ارغوانی که فرانک گه‌­ری در همین دوره برای مبلمان کنول می‌­ساخت، همه و همه به دقیق‌­ترین صورت ممکن اجرا شده­‌اند تا انعکاس صدا را به حداکثر برسانند.
سقف اثر دیوارهای منحنی را خنثی می‌­کند و پالت تند فضای داخل تالار کنفرانس و چوب‌­هایی که در بخش صحنه کار شده، مجموعه را تکمیل می‌­کنند. گوشه­‌های فوقانی تالار کنفرانس به لحاظ آکوستیک واجد اهمیت نیستند و همین معماران را بر آن داشت تا سازه را مانند کشتی باز در نظر بگیرند؛ به این ترتیب یک پنجره به طول 11 متر در پشت و دو نورگیر سقفی در گوشه­‌های فوقانی تالار کنفرانس ایجاد شدند. محیط اتاق با نور طبیعی تعریف می­‌شود و طی تمرینات روزانه و اجراهای شبانه ارتباطی بصری با طبیعت برقرار است. هر نوع تصمیم مربوط به تعداد صندلی‌­ها و هندسه‌­ی سالن، در پی تعامل میان عوامل مختلف دست­‌اندرکار اتخاذ ­شد. هر تغییر در یک عنصر معماری اثر دومینویی خود را بر عناصر دیگر اعمال می‌­کرد. در آغاز پروسه‌­ی طراحی، لابی اندکی عقب نشست تا جا برای یک هتل به ظرفیت 300 تخت و یک سالن موسیقی باز شود. اما انجام این پروژه طبق برآورد مالی نهایی، غیرممکن اعلام و خیلی زود کنار گذاشته شد. یک سالن موسیقی کلاسیک هم با ظرفیت 1000 صندلی منتفی اعلام شد.
معماران بر این اعتقاد بودند که سالن در سال 1993 تکمیل خواهد شد، اما طراحی نهایی به مدت 4 سال در کشوی مدیران خاک خورد و کریگ وب به­ عنوان طراح و از مسئولین پروژه، آن را دوباره به جریان انداخت. این تغییر و تبدیلات، با همه­‌ی انقطاع­ه‌ای مکرری که در جریان تکمیل پروژه به وقوع می­پیوست، برای اعضای گروه بسیار دلسردکننده و یأس­‌آور بود اما باعث غنای بیشتر مجموعه شد و میل به خلاقیت را در تیم طراحی، اجرا و نظارت تقویت کرد. همچنین باعث شد اعضای گروه درک بهتری از مقولات معماری مورد بحث داشته باشند و وقت کافی برای تکمیل نهایی هر بخش جزئی در اختیار داشته باشند. دفاتر اعضای ارکستر در امتداد نمای جنوبی واقع هستند. گه­‌ری برای 150 نفر از نوازندگان ارکستر فیلارمونیک لس آنجلس در جناح غربی سالن یک سرسرای تماماً سبزرنگ، یک کتابخانه، یک کافه و اتاق‌­های تمرینی طراحی کرده که همگی به سمت باغ باز می­‌شوند.
لابی سالن کنسرت از سمت خیابان در دسترس و در تمام اوقات روز باز است پنل­‌های عظیم شیشه­‌ای دسترسی به تسهیلات مختلف ساختمان، از جمله فروشگاه هدایا، رستوران، کافه، پارکینگ زیرزمینی و یک فضای اجرایی برای برنامه­‌های پیش از کنسرت را امکان‌­پذیر ساخته­‌اند. فضای اجرای پیش از کنسرت برای برگزاری سخنرانی‌­های مرتبط با کنسرت، برنامه‌­های آموزشی و پرورشی و دیگر برنامه‌­های از قبل تعیین‌­شده یا فی‌­البداهه در طول روز در نظر گرفته شده است. طراح، تمرکز خود را بر بخش سالن کنسرت اصلی با گنجایش 2265 نفر معطوف کرده که حالا فضای داخلی و فرم نهایی آن، نمونه‌­ای مثال زدنی از اجرای پارامترهای آکوستیک هستند. صندلی‌­ها طول سکوی جایگاه ارکستر را احاطه کرده­‌اند. دیوارهای چوبی و سقف چوبی بادبانی‌­شکل به بیننده­‌ی داخل سالن احساس حضور در یک کشتی غول‌­آسا را القا می‌­کند. یک ارگ لوله‌­ای بزرگ که در ارتباط با فضای داخلی سالن کنسرت طراحی شده، فضای میان بلوک­‌های صندلی در فضای پس صحنه را اشغال کرده است.

فضای بیرونی سالن کنسرت والت دیزنی از پنل‌­هایی از جنس فولاد ضد زنگ پوشانده شده است. جهت­‌گیری ساختمان و نیز دیوارهای تاخورده و انحنادار خارجی، ترکیب­‌بندی‌­های بسیار تندیس­‌گونی را در معرض دید بیننده قرار می‌­دهند. بینندگانی که از خیابان­‌های مجاور و یا از فضاهای داخل باغ و پلازاهای مجاور عبور می‌­کنند مشاهده می­‌کنند که یک فضای پشت صحنه‌­ی وسیع مربوط به خدمات فنی، کل سالن کنسرت را احاطه کرده و به یک باغ اختصاصی موزیسین‌­ها راه دارد.
تئاتر چندمنظوره­‌ی ری و اِدنا دیزنی (با ظرفیت 250 صندلی) برای برنامه‌­های انستیتوی هنرهای کالیفرنیا (CalArts) در زیرزمین ساختمان قرار گرفته که به خیابان‌­های مجاور دسترسی مستقیم دارد. تجهیزات یاد شده به همراه لابیِ جداگانه، گالری هنر و کافه‌­اش، کارکردی عمده برای انستیتوی هنرهای کالیفرنیا را تشکیل داده‌­اند. یک پارکینگ شش­‌طبقه با ظرفیت 2500 اتومبیل در زیر زمین واقع است و از سمت خیابان اطراف می­توان به آن دسترسی داشت.

مدارک فنی