ساختمان چهارباغچه، اثر تحسین بلدی و الهام خلیلی
فینالیست بخش مسکونی چهارمین جایزه‌ی بین المللی آجر

همه چیز از یک خویشاوندی آغاز میشود. خویشاوندی  میان باغشهری سبز و کویری که آن را احاطه کرده است
میان یک شهر، یک رود و مادی ها و جوی ها، میان  جوی ها و درختان، کوچه ها، خانه ها، همسایه ها و میان یک انسان با خودش و پیرامونش
کوچه بدور زمین پروژه میچرخید و گستره باز سایت، محرمیت آن را تضعیف میکرد. در ساختمان‌های اینچنین، پنجره‌ها همیشه با پرده های ضخیم پوشیده شده و خویشاوندی با محیط را معدوم میکند پس میبایست به نحوه ایجاد این رابطه اندیشید
تصمیم گرفتیم هندسه ای برای سایت بیابیم تا شکل زمین، معماری و سازه را همگرا کند و مکان یابی فضاها بر اساس آن شکل بگیرد. یک هندسه درونگرا که رو به میان خود می کند. مانند الگوی حیاطهای مرکزیمان اما حیاط را از مرکز به جنوب غربی محدوده ساخت (رهاترین جبهه ساختمان ) منتقل کردیم تا فضاهای عمومی خانه با حیاط  و حیاط با محیط پیرامونش خویشاوندی کند با توسعه حیاط، فضای بیرون به داخل کشیده میشود تا فضای میانه را توسعه دهد و مرز میان داخل و بیرون محو گردد.فضای میانه ای که تاکید بر حیاط و محیط دارد، ولی داخل است
تکثیر این عمل در طبقات، پروژه را تبدیل به یک جسم پیوسته میان بیرون و درون میکند. همچنین لغزاندن حیاط ها روی هم، کیفیت های متفاوت را در طبقات پدید می آورد. و در کالبد بیرونی نیز معماری گشوده میشود تا آبی آسمان را از میان حیاط ها به درون خود بکشاند. رنگ آبی آسمان قبل از شب
قانون ۷۰ درصد پوشش اجر برسطح نما در جهت ایجاد یکپارچگی و هماهنگی  در مقیاس شهری مارا بر آن داشت تا برای تولید نظم علاوه بر رعایت قانون، آجر انتخاب شده را به عنوان مدول پایه در نظر بگیریم و (بجز در خط آسمان) ابعاد آن برش نخورده و در تمامی سطوح و کنسول‌ها، پنجره ها و حفره های خالی، همگی از مدول پایه پیروی میکنند
همچنین به خاطر زیاد بودن توده‌ی ساختمان و بازتاب شدید آفتاب، رنگ آجر کمی خاکستری انتخاب شده است و شیشه، که میتوانست میان توده‌ی زبر آجر، با انعکاس رنگ آسمان بر سبکی و شاعرانگی آن بیافزاید