ساختمان وحدتی ، اثر موسی عبیر
خيابان ظفر محل احداث اين پروژه در سال 1347 ظاهری فوق‌العاده خلوت و بیابانی و بدون درخت وفضاي سبز داشت و بيشتر فضایي گرمسيري را القا مي‌کرد. البته با گذشت سال‌ها اين ساختمان در غوغاي ساختمان‌هاي مجاور پنهان شد. خانواده‌ی كارفرما سال‌ها در اين منزل زندگي كردند. ساختمان همان‌طور كه در بالا گفته شد، با توجه به شرايط محيطی آن زمان سایت، به رویکرد معماري كويري طراحي شد.
این ساختمان در دو طبقه و يك زيرزمين طراحی شد. زیرزمین به مساحت 65 متر مربع شامل پله‌ی دسترسي، موتورخانه‌ی تاَسيسات، اتاق مستخدم، سرويس دوش و فضاي نورگير در كف بود. مساحت طبقه‌ی همکف معادل 262 مترمربع بود و فضاهای زیر در را در خود جای می‌داد: ورودي از شرق، رختـكن، سرويس بهداشتي مهمـان، هـال ورودي و راه پله‌ی بـاز به طبقه‌ی اول، دفتر كار، اختلاف سطح به سالن پذيرايي، سالن ناهارخوري در تراز هال ورودي و آشپزخانه با دسترسي سالن پذيرايي و آشپزخانه جهت سرويس، دسترسي مجزا از حياط به پذيرايي، آشپزخانه و فضاي صرف صبحانه و غذا در شمال، اطاق سرايدار با دسترسي به درِ پاركينگ حياط شمالي. در طبقه‌ی اول به مساحت 199 مترمربع نیز چهار اتاق پیش‌بینی شده بود: خواب اصلي همراه با رختكن وحمام اصلي با دسترسي به تراس جنوبی، اتـاق دوم در سمت جنوب و دسترسي به تراس با كاربري نشيمن (TV ROOM)، و سرانجام دو اتاق خواب و يك حمام در سمت شمـال فضـاي ميـاني حجم راه‌پله‌ی همكف به طبقـه‌ی اول با سقف شيشه‌اي تزئيني. باقي‌مانده‌ی سطح به صورت تراس با پيش‌بيني فضای سرپوشيده جنوبي و باغچه‌هاي زير آن طراحی شد.
معماری معاصر ایران: مسکونی
____________________________________
موقعیت: تهـران، خيابان ظفر
مساحت زمین: 600 مترمربع (50×12)
كـارفرمـا: آقـاي م. وحدتي
مطالب مرتبط
