ویلا امیر،اثر علیرضا تغابنی،دفتر معماری دیگر
خانه شریفی‌ها، اثر علیرضا تغابنی، دفتر معماری دیگر

ساختمان سازمان نظام مهندسی ساختمان استان قزوین اثر دفتر معماری دیگر

طرح اولیه‌ی این پروژه در مسابقه‌ای که در سال 1385 توسط “سازمان نظام مهندسی ساختمان استان قزوین” به صورت عمومی برگزار شده بود به عنوان برنده‌ی رتبه‌ی نخست برگزیده و با اندک تغییراتی، اجرایی و ساخته شد.
ساختار اصلی شکل‌دهنده‌ی این پروژه، دو حلقه‌ای است که با هم ترکیب شده‌اند. این حلقه‌ها، انتزاعی از الگوی ساختمان‌های درونگرا و دارای حیاط مرکزی هستند که در گذشته الگوی ساختمان‌های شهر قزوین بوده‌اند. به عبارت دیگر، در این طرح حلقه‌هایی که در الگوی قدیم در نظامی افقی حیاط‌های مرکزی بناها را تشکیل می‌دادند، به صورت عمودی قرارگرفته‌اند تا این‌ حیاط‌ها در ارتفاع‌های مختلف و در ارتباط با فضا‌های خارجی قرار بگیرند. به علاوه، این ترکیب‌بندی عمودی به شکلی در سایت قرارگرفته تا سطح باز پیش رو را به شهر اهدا کند.
حلقه‌ی آجری که کشیده‌تر و عمودی‌تر است فضا‌های مدیریتی بنا و حلقه‌ی بتنی فضا‌های اداری و پرسنلی آن را در بر می‌گیرد. در عین حال، حلقه‌ی آجری با فاصله گرفتن از زمین، ایوان ورودی اصلی ساختمان را تعریف می‌کند.
در سازماندهی فضا‌های داخلی، دو طبقه‌ي همکف و اول به فضای ارباب رجوع تعلق دارند و به همین دلیل به گونه‌ای وسیع و باز طراحی شده‌اند. طبقه‌ي دوم که به فضای جلسات کارشناسان، مشاوران تخصصی و هیأت مدیره‌ی سازمان اختصاص داده شده با به کارگیری پارتیشن‌های شفاف به صورت نیمه باز طراحی شده‌ است. در آخر، طبقه‌ی سوم به سالن گردهم‌آیی و فضا‌های جنبی آن اختصاص دارد.
ساختمان در وجوه اصلی خود به صورت دو پوسته طراحی شده است که حفره‌های موجود در پوسته‌ی بتنی، حجم‌هایی با تناسبات آجر هستند که از این جداره کسر شده‌اند. در جانمایی این سوراخ‌ها روی نما سعی شده به نحوی با به کارگیری نظم منطقی و شبکه‌ای شخصیت نظام‌مند، علمی و مهندسی مجموعه نمایانده شود.
نظیر الگوهایی که در معماری حیاط مرکزی بناهای قدیمی وجود داشته، حلقه‌ها طوری طراحی شده‌اند که نورگیریشان یا از درون حیاط‌ها باشد یا نور را به صورت اشعه‌هایی از پوسته‌های متخلخل جداره دریافت کنند.

سازه و اجرا
سیستم سازه‌ای این ساختمان، از دیوار‌های برشی بتنی در جداره و تیرو ستون در اسکلت تشکیل شده است . دیوار‌های برشی به کاررفته به صورت سوراخ‌دار مدل‌سازی و طراحی شده‌اند تا بتوانند خواسته‌های فضا‌سازی داخلی و نمای خارجی بنا را برآورده سازند.
برای اجرای دیوارهای سوراخ‌دار ، قالب‌های ویژه‌ای طراحی شد که به ترتیب در دو نوبت باز می‌شدند تا عملیات باز کردن آنها بدون آسیب دیدن حفره‌ها عملی شود . در عین حال، از آنجا که به‌دلیل شکل خاص قالب‌ها امکان ویبره‌کردن وجود نداشت در عملیات بتن‌ریزی از بتن خود تراکم ، که تحت اثر وزن خود و بدون نیاز به صرف انرژی مکانیکی متراکم می‌شود، استفاده شد. در مراحل پایانی پروژه، قالب‌ها در دیواره‌ی سالن گردهم‌آیی ساختمان کار گذاشته شدند تا جدای از جلوه‌ی نمایشی، دکوراتیو و کارکرد آکوستیکی، به عنوان یک یادگار از حرفه‌ی مهندسی ساختمان در بنا باقی بمانند.

معماری معاصر ایران : اداری و دولتی            

_________________________________________            

نام پروژه: ساختمان سازمان نظام مهندسی ساختمان استان قزوین
کارفرما: سازمان نظام مهندسی ساختمان استان قزوین
طراحان: پریسا علیمحمدی- علیرضا تغابنی
همکاران فاز2: منیژه ثانی- فریده آقا محمدی مدل سازی سه بعدی: روح ا… رسولی طراحی سازه: وحید قره خانی طراحی تاسیسات مکانیکی: عبدالعلی زارع پور – هوفر اسماعیلی طراحی تاسیسات برقی: رضا حبیب
مدیر اجرایی پروژه: حبیب ا… بابایی پیمانکار سازه: شرکت جاوید راه پیمانکار نازک کاری: علی افتخاری
عکاسی: علی دقیق- پرهام تقی اف فیلم : مرکز عکاسی پرشیا
نشانی پروژه: قزوین- بلوار شهید بهشتی- مقابل ساختمان هلال احمر مساحت زیربنای پروژه: 2500 متر مربع
تاریخ شروع: 1385 تاریخ اتمام:1388
ایمیل: info@nextoffice.ir
سایت: nextoffice.ir

منتشر شده در : سه‌شنبه, 11 دسامبر, 2018دسته بندی: اداریبرچسب‌ها: ,