زورخانه، 1357 (محقق‌نشده) مجموعه دانشگاهی جندی‌شاپور اثر کامران دیبا
ورزش‌های باستانی کشور به صورت گروهی در فضایی بسته و سنتی انجام می‌گیرد و به تقویت روح و جسم می‌انجامد. شرکت‌کنندگان با ضرب تنبک، صدای زنگ و گاه تصنیف نوازنده به انجام حرکات ورزشی و قدرتی با ریتمی موزون می‌پردازند. مراسم زورخانه مملو از جزئیات اشاره و ارجاع به داستان‌های حماسی شاهنامه و شاید وقایع مذهبی است. ضمناً یکی از جذابیت‌های ورزش باستانی در جنبه‌ی نمایشی و تماشایی آن است. در گذشته یکی از برنامه‌های توریست‌ها و جهانگردان خارجی، بازدید از مراسم زورخانه بوده است. این طرح به معمار امکان داد تا پیاده‌راه را به سمت جنوب بسط بدهد و ساختمان زورخانه را طراحی کند، ضمن اینکه در زیبایی‌شناسی طرح از ویژگی‌های آرامش‌بخش بودن، وضوح و بازیگوشی‌های هانس آرپ نیز بهره برد. برای زورخانه فضای بازی هم در نظر گرفته شده بود.
معماری معاصر ایران : فرهنگی، هنری، مذهبی، ورزشی
_____________________________________________
نام پروژه : زورخانه، 1357 (محقق‌نشده) مجموعه دانشگاهی جندی‌شاپور
معمار: کامران دیبا
مطالب مرتبط
