1973-1953 خانهی اپرای سیدنی سیدنی، استرالیا / یورن اوتزون

خانهی اپرای سیدنی که اوتزون طراحی آن را در سال 1953 آغاز کرد، امروزه یکی از مشهورترین ساختمانهای جهان است و نماد شهر خود، یا شاید حتا کل قاره اقیانوسیه به شمار میرود.
اندیشـهی ایجــاد یک مرکــز فرهنگـی مختـص موسیقی در سیدنی برای بالا بردن وجهه و اعتبار شهر به اواخـر دهـهی 1940 بـاز میگردد. در سـال 1955 رقابتی بینالمللی برای طراحی مکانی برگزار شد که دو تالار نمایش (یکی با گنجایش 3500 و دیگری 1200 صندلی)، همهی فضاهای صحنهای و نمایشی لازم، اتاقهای تمرین، مرکز پخش، رستورانی با گنجایش 250 نفر، دو اتاق گردهمایی، و یک کافهتریا و سرسرا برای هر تالار نمایش را در خود جای دهد.
جایزهی نخست به یورن اوتزون، معمار 38 سالهی دانمارکی رسید که در آن زمان چهرهای ناشناخته بود. طرح او بسیار خیرهکننده بود: دو تالار نمایش بر یک قاعدهی سنگی پهلو به پهلوی یکدیگر قرار گرفتهاند و عناصر ترکیبی عظیمی که در حقیقت “صدف”های سقف هستند، به آنها متصل شدهاند. هیئت داوران بر این اعتقاد بود که طرح برنده این قابلیت را دارد تا به یکی از برجستهترین آثار معماری سراسر جهان تبدیل شود. مطبوعات بینالمللی با شگفتی، سردرگمی یا تحقیر نسبت به طرح اوتزون واکنش نشان میدادند و آنان که دوراندیش و روشن بینتر بودند، ظهور ساختمانی نمادین و شاخص را پیشبینی میکردند که همین طور هم شد. کار در سال 1957 میلادی آغاز شد و تا 1973 به طول انجامید. دستیار اوتزون در این پروژه، شرکت مهندسی اووه آروپ و شرکا بود که در حوزهی کار خود یکی از معتبرترین شرکتهای جهان به شمار میآمد. مشکلات بسیاری باید حل میشد که نیاز به مطالعه و پژوهشهای مداوم داشت.
اختلاف نظر میان اوتزون و مقامات شهر سیدنی افزایش یافت، به ویژه هنگامی که مخارج از میزان پیشبینی شده بیشتر شد. اوتزون در سال 1966 ناچار به استعفا شد و کار را نیمه تمام رها کرد. ساختمان به وسیلهی دیگران تکمیل و در سال 1973 افتتاح و همان گونه که انتظار میرفت، به یکی از مشهورترین و محبوبترین بناهای سدهی بیستم میلادی تبدیل شد. از دماغهی بِنِلانگ و خلیج سیدنی میتوان دوازده “صدف” خانهی اپرای سیدنی را مشاهده کرد که با 60 متر ارتفاع، هم به بادبان های عظیم شباهت دارند و هم به موجهایی سربه فلک کشیده که به سوی اقیانوس خیز برداشتهاند.
مدارک فنی