تشیله (در کردی به معنای تیله)
منصور زارع

بیانیه
با تکیه بر مفهوم بازی میتوان تمرکز را از ساخت ساختمان و خیابان به چگونگی مداخله در شکلگیری زندگی اجتماعی و طراحی فضای روانی غالب در جامعه تغییر داد. ساخت فضای بازی صرفا مداخلهی فیزیکال در بستر شهر نیست، اگرچه زمین بازی در ذات خود پدیدهی فیزیکی دلنشینی است، اما ساخت آن در موقعیت و مکانهای متفاوت محل تبلورِ گونهای از نقد فرهنگی خواهد بود. ما به دنبال مبلمانی با مقیاس شهری میگردیم که بازی را مبنای تعامل شهروندان با یکدیگر قرار داده باشند. ما باید نشان دهیم معماری چگونه میتواند رابطهی میان افراد را در جامعه سازندهتر کرده و آن را جهتدهی کند.
نکته آن است که بازی دارای زمینههای اجتماعی، اقلیمی و مهمتر از همه دارای روایتهای خرده فرهنگی است. ما به دنبال راهکارهای برخاسته از خرده فرهنگهای ایران برای بازتعریف فضای بازی هستیم. لذا در این فضا (مبلمان شهری) ایجاد یک بازی گروهی با یک هدف خاص در ایجاد حس امید و انگیزه و رشد اجتماعی افراد تاثیر بسزایی دارد.
ایدهی طراحی
بازآفرینی بازیهای گروهی که در گذشته نحوهی تعامل بین افراد و ایجاد همبستگی بوده است مبنای طراحی قرار گرفت. که تقریبا تمام بازیهای گذشته به صورت گروهی بوده مثل ماسهبازی، تیلهبازی و… .
تیلهبازی یک بازی گروهی است که مبنای طراحی قرار گرفت. با این تفاوت که در این بازی همهی اعضای گروه یک هدف را دنبال میکنند.آنها در جهت رساندن گوی شیشهای به سمت مرکز و حرکت در محیط صفحه راهحلی مناسب برای خلق بازی پیدا میکنند. بازی کردن گروهی افراد با خلاقیت و تلاش حس امید را در افراد گروه به وجود میآورد. ما برآنیم با این بازی به بازیکنان با القای حس وحدت و تلاش، پیروز شدن را در بطن یک فاجعه بیدار نماییم.
دستورالعمل بازی: بازی شامل دو صفحهی معلق است که برای هرکدام از صفحهها یک بازی طراحی شده است. هدف رسیدن به گوی شیشهای به مرکز است. جهت حرکت به وسیلهی جابه جایی افراد روی صفحه که به وسیلهی فنرهای تعبیه شده زیر صفحه با ایجاد ممان و چرخش عمودی به وجود میآید. هماهنگی و تمرکز و ایجاد تعادل افراد گروه باعث حرکت گروه در مسیر تعریف شده میشود. همین بازی در مرحلهی دوم روی سقف انجام میگردد که حرکت صفحهی اول باعث حرکت صفحهی دوم میگردد گوی بالا نیز شروع به حرکت میکند. هر گروه که در زمان کمتری موفق به رساندن گوی به هدف باشد برنده میشود. حرکت صفحه باعث بر هم خوردن تعادل افراد میگردد که با حلقهی تعبیه شده در دور صفحه میتوانند تعادل خود را حفظ کنند.
چالشهای طراحی
مقیاس شهری بازی سبب تعامل شهروندان گردد(به خصوص آسیبدیدگان پس از سانحه). بازی شامل زمینهی اجتماعی، اقلیمی و مهمتر از همه دارای روایت خرده فرهنگی است. فضای بازی قابل جابه جایی باشد و همچنین هوشمندی، سرعت اجرا، متریال و نحوهی جابه جایی نیز باید در نظر گرفته میشد. ابعاد در یک محدودهی 3*4*3 و گروه سنی مخاطب اثر نیز از کودکان تا سالمندان تعیین شده است.
مبلمان
نام پروژه-عملکرد: تشیله (در کردی به معنای تیله)-مبلمان
طراح اصلی: منصور زارع / همکاران طراحی: نسرین بهروزی، سید محمد موسوی،محمدصادق عباسی
همکاران ساخت: مصطفی حجی، نازنین فخرینیا، سحر آماده، پریا بدیعی، علی دانش، سید احمدرضا محمودی،
پژمان دمیری، محمدهادی سلاخنژاد / آدرس پروژه: شیراز، جلو خان عفیفآباد / کارفرما: مسابقهی قوامالدین شیراز
تاریخ شروع و پایان ساخت: اردیبهشت 1398 / عکاس: علی سهلالبیعی، سعید زنگنه / اینستاگرام: _mansourzare_@