محمد کانی سواران - دانشنامه هنرمعماری

محمد کانی سواران

محمد کانی سواران متولد 13 آبان سال 1365 تهران و فارغ التحصیل سال1391 مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه هنر اصفهان در رشته معماری است. در کنار معماری علاقه به طراحی به واسطه اسکیس های دست آزاد وکروکی هایی که از دوران هنرستان آغاز نموده بود شکل گرفت و به مرور زمان به فضاهای شخصی تر تبدیل شد و امروز در قالب مجموعه های مستقل در مسیر خودشان در حال رشد هستند.

کانی سواران در مورد مسیر معماری که طی نموده، میگوید: مسیر معماری من از هنرستان آغاز و تا مقطع فوق لیسانس ادامه پیدا کرد. همزمان با تحصیل، تدریس دروس معماری، توسعه فردی به لحاظ تئوری و عملی و همچنین تحقیق و تهیه طرح های مطالعاتی یکی از الویت های من بود. بعد از حدود 5 سال همکاری با دفاتر معماری و حضور همزمان در کارگاه های ساختمانی هر آنچه که به صورت تئوری در محیط آکادمیک آموخته بودم تبدیل به یک تجربه عملی کرد؛ از سال 1391 به طور مستقل فعالیت حرفه ای خودم را آغاز کردم و در نهایت در سال 1393 دفتر معماری کانی سواران را با همراهی گل نسا متحد پایه گذاری کردیم. حاصل این دوره 7 ساله افتخاراتی چون کسب رتبه های اول تا سوم در مسابقه معماری داخلی ، نامزد جایزه 2020 آرک دیلی، چند پروژه تقدیر شده و همچنین چاپ در مجلات معتبر اتریش، فرانسه، چین و کره جنوبی می باشد.

وی همچنین در مورد تاثیرگذاری معماران معاصر ایران و همچنین جهان بر روی کار و خط فکری و معماری خود معتقد است:
دغدغه اصلی من در معماری تعریف یک روایت تازه از فضا در معماری که همسو با زمانه و نیازهای زمانه خود باشد، بوده است. آشنایی با مرحوم فرهاد احمدی در کلاس های طرح در مقطع فوق لیسانس تاثیر زیادی بر من گذاشت و این آشنایی دیدگاه من را نسبت به جزییات و همچنین تعریف فضا در معماری تغییر داد. از معماران جهان می توانم نام تعدادی را بگویم که هر کدام از جهاتی روی من تاثیر گذار بوده اند؛ از نگاه فلسفه معماری پیترزومتر که همیشه این جمله از او در ذهن من هست: “سکوت پیش نیاز شنیدن است” ؛ به لحاظ احترام به بستر و بهره گیری از متریال اورجینال فلسفه معماری آندو برایم بسیار تاثیر گذار بوده ، و از دیدگاه جسارت و خلاقیت های نوآورانه در معماری و یافتن دریچه های جدید بیارکه اینگلس را دنبال می کنم که همیشه اعتقاد دارد معماری باید یک هدیه به مخاطبانش بدهد؛ که این جمله به ساده ترین شکل ممکن پیچیده ترین هدف معماری را بیان می کند.

محمد کانی سواران در مورد روند طراحی خود از ایده تا اجرا و ارتباط با کارفرما و ایده ها و خواسته های وی بیان میدارد:

موضوع روند طراحی و تعاملاتی که در طول پروژه اتفاق می افتد همیشه مورد سوال بسیاری از افراد در ارتباط با حوزه معماری است چه در سمت سفارش دهنده چه به عنوان طراح. از این جهت، این موضوع در دفتر ما در یک پروژه چند ماهه شکل گرفت تا استانداردی از روند طراحی، سوالات مورد بحث در جلسات و مدارک مورد نیاز هر جلسه تهیه شود و به شکل یک دفترچه در اختیار افراد قرار بگیرد. شخصا تا امروز روند طراحی برایم به این شکل بوده که با وجود ساختار های مشخص، هر زمان که با پروژه جدیدی مواجه می شوم خود را مجاز می بینم که خطر کنم، سرگردان شوم، رویا پردازی کنم چراکه به نظرم روند طراحی مانند دیدن سراب است، آن را می بینیم و به مسیر ادامه می دهیم و لی در مقابل مان ناپدید می شود.

معمولا همه چیز با مشق دادن به خودمان شروع میشود چرا که از نظر من موفقیت در روند طراحی چیزی جز تمرین و تمرین نیست. مطالعات بخش تحقیق دفتر به کامل شدن اطلاعات ما در مرحله ایده کمک می کند، چرا که ما نیازمند درک و شهودی عمیق هستیم تا موقعیت خود را در بین تمام خواسته ها و نیازها که برگرفته از سایت، کارفرما، بودجه، اقلیم و یا سبک است را بیابیم و سپس با شروع حرکت طراحی در چندین جبهه، با تمام وجود خود را در معرض آنها قرار دهیم.

در پروسه تهیه مطالعات اولیه و بررسی نمونه های موردی سعی بر این است که کارفرما و تیم آن در کنار تیم طراحی باشند تا بتوانیم ادبیات اولیه پروژه و داستان آن را درست روایت کنیم؛ چراکه باور داریم هر پروژه داستان خودش را دارد و یافتن آن مسیر رسیدن به هدف نهایی را هموارتر می کند.

وی همچنین در مورد اینکه در کدامیک از پروژه های خود توانسته به ایده ها و معماری خود برسد، معتقد است:

پروژه های رستوران لمنز در تهران و خانه 1330 در مهاباد کردستان آن دسته از پروژه های موفق دفتر بودند، چرا که فصل مشترک هر دو خلاقیت ، نوآوری و جسارت در طراحی بود. ولی همچنان به این اعتقاد دارم که هنوز به ایده آل خودم به طور صد در صد در هیچ پروژه ایی نرسیده ام و بخشی از این نرسیدن ها شاید به خاطر مشکلات اجرایی و ضعف در اجرا باشد که در پروژه های متوسط و پایین به لحاظ اقتصادی بسیار دیده می شود، ولی به لحاظ ایده پردازی پروژه های زیادی بودند که در مقطع زمانی خودش از آنها رضایت دارم به طور مثال متروی تبریز، پروژه مسکن ارزان قیمت در سانفرانسیسکو و همچنین مجتمع بریس در دریاسر را می توانم جز پروژه هایی عنوان کنم که درتعریف یک روایت تازه از کاربری های گذشته موفق بوده و تلاش برای رویکردی خلاقانه و جسورانه به هدف نشسته است، و به گفته بیارکه اینگلس تلاش کردیم در هرکدام هدیه ای به مصرف کننده آن ارائه دهیم.

و در مورد راهکارهای ارتقای معماری ایران، مسئله آموزش عالی و کاربردی و عملی در حین تحصیل و همچنین حضور دانشجویان در دفاتر کار معماری بیان می دارد:
ارتقای معماری ایران نیازمند پیشرفت در سه جبهه طراحان، سرمایه گذاران و منتقدان است. طراحان معاصر ایرانی تا به امروز در مسیر معماری مدرن حرکت روبه رشدی را داشته اند و تلاش کرده اند با وجود مشکلات ، در عرصه بین المللی حضورپررنگی داشته باشند و همزمان تلاش کرده اند فرهنگ معماری معاصر را در جامعه گسترش دهند و البته تلاش آنها نیازمند حمایت سرمایه گذاران است که نقش آنها در تحقق ایده معماران به واقعیتی قابل لمس غیرقابل انکار است. بر این باور هستم که در جایگاه سرمایه گذاران به شدت نیازمند آموزش هستیم تا بتوانیم جایگاه و ارزش طراحی در کنار ساخت را به عنوان اصلی ترین عاملی که به پروسه معماری جهت می دهد تاکید کنیم و از حضور معمارانی که به کیفیت فضا و مدیریت ساخت اهمیت می دهند بیشتر استفاده کنیم تا علاوه بر ارتقای معماری برای آیندگان میراثی از معماری معاصر ایران برجا بگذاریم و در آخر منتقدان هستند که نقد صریح و سازنده آنها باعث پیشرفت معماری می شود و کمک به تعریفی شفاف از خط مش یک جامعه می کند اتفاقی که در معماری ژاپن به بهترین شکل اتفاق افتاد.

و البته دانشجویان علاوه بر تلاش برای توسعه فردی می توانند از تجربه کاری در دفاتر معماری و کارگاههای اجرایی بهره مند شوند و همیشه در نظر داشته باشند که هریک از بزرگان معماری سالها آموختند و همچنان می آموزند و باید در این راه صبور باشند.

نظر و حرکت دفترتان در مورد پیشبرد پروژه ها به سمت پایداری واقعی، زمینه گرا و معماری انسان دوستانه در این سرزمین بزرگ به چه نحویست؟ و همچنین درمورد استفاده از متریالهای مختلف در پروژه ها بخصوص آجر این متریال سنتی چه در معماری و چه در طراحی داخلی را بیان بفرمایید.

در تمامی پروژه هایی که در دفتر ما انجام می شود سعی براین است که با رویکرد معماری پایدار طراحی شود و من اعتقاد دارم منفعت معماری پایدار برای دو گروه است؛ آیندگان و کسانی که در زمان حال در آنها زندگی می کنند، البته ادعا برای طراحی و اجرای معماری پایدار صد درصدی چه در ایران و چه خارج از ایران ادعای بسیار بزرگی است، چراکه آیتم های زیادی برای پایدار بودن و نبودن یک پروژه دخیل است که در این مطلب نمی گنجد. در خصوص بستر و زمینه طرح بر این باورم که بستر به عنوان عاملی ناگسستنی با ساختمان است که تاثیرات خود را به صورت ملموس و نا ملموس در کالبد و روح بنا جاری می کند، کالبد و فرم نهایی ساختمان خواسته یا ناخواسته از آن تبعیت می کند؛ به نقل از آندو: معماری پاسخی است که ما به خواست زمین می دهیم، در واقع معماری نتیجه دریافت ما از نیروهای بستر است و درک این مطلب که انسان بخشی جدایی ناپذیر از طبیعت است و هردو لازم و ملزوم یکدیگرند. معماری انسان دوستانه در واقع معماری است که پدیدآورنده محیطی باشد که بتواند زندگی با تمام ابعادش در آن شکفته شود و نه سرکوب.

همچنین در مورد استفاده از متریال های مختلف در پروژه ها بخصوص آجر این متریال سنتی چه در معماری و چه در طراحی داخلی را بیان بفرمایید؟

در خصوص انتخاب و استفاده از متریال های مختلف بسیار محتاط هستم و تلاش می کنم تنوع متریال در یک پروژه نداشته باشم و همچنین حداقل متریال استفاده شده در طرح هایم می بایست متریال خالص و واقعی (اورجینال) باشند؛ انتخاب متریال بواسطه فرم و عملکرد انجام می شود، چراکه فرم و عملکرد پروژه متریال مورد نیاز خود را عیان می کند.همچنین آزادی تفکّر را نباید قربانی استفاده از یک متریال مشخص کرد. در خصوص استفاده از آجر که شما به عنوان متریال سنتی عنوان کردید، معتقدم اگر بافت پدیدار شده از آن بتواند روایتی نو و باز آفرینی جدیدی را در فضای داخلی و یا خارجی ساختمان ایجاد کند بسیار موافق هستم ، چه بسا معماران زیادی در داخل و خارج از ایران موفق به خلق تعریفی نو از آجر شده اند ولی اگر بافت نمایش داده شده عاری از خلاقیت باشد و نتواند ارتباطی با زمانه خود برقرار کند، با استفاده از آن کاملا مخالفم.

و سخن آخر …
دیدگاه چند صد ساله معماری به عنوان ساختمان سازی باید شکسته شود. این امر ما را به سمت توهماتی خطرناک در مورد قدرت مطلق انسان بر زمین پیش می برد و موجب می شود تا وظایف و تعهد خود برای سرپرستی از آن فراموش کنیم. اکنون زمان آن است که خود معماری را به عنوان یک روند طبیعی تصور کنیم و خودمان به عنوان بخشی از طبیعت در روند طراحی شرکت کنیم و خود را وقف آن کنیم و شرایطی برای غیر قابل تفکیک شدن معماری و بستر آن فراهم کنیم.

نام و نام خانوادگی: محمد کانی سواران
تاریخ تولد: 1365/08/13
شهر تولد: تهران
آخرین مدرک تحصیلی / دانشگاه محل اخذ: کارشناسی ارشد/ دانشگاه هنر اصفهان

افتخارات و جوایز:

نامزد جايزه يازدهمين دوره ساختمان سال آرک ديلي، 1399 / رستوران لومنز
جشنواره ملي معماران و کارفرمايان، 1398 / رتبه اول – رستوران لومنز
دوره يازدهم مسابقه طراحي داخلي ايران، 1397 / نتيجه کلي: رتبه دوم – رستوران لومنز
سومين دوسالانه ملي معماري، طراحي داخلي و شهرسازي، 1397 / تقدير شده – رستوران شيلا
دوره دهم مسابقه طراحي داخلي ايران، 1396 / سوم – کافه جاسمير
دوره نهم مسابقه طراحي داخلي ايران، 1395 / تقديرشده – رستوران هاي زنجيره اي شيلا
مسابقه بين المللي معماري سر در ورودي و طراحي داخلي ايستگاه هاي مترو تبريز، 1395 / رتبه پنجم
دومين دوسالانه ملي معماري، طراحي شهري و طراحي داخلي، 1395 /تقديرشده
دوره هفتم مسابقه طراحي داخلي، 1393/ فروشگاه رويال ديش/ رتبه دوم
مسابقه بين المللي طراحي براي يادواره برنامه مسافران شهداي ايران، 1388 /شده تقدير

خلاصه زندگینامه‌ی معمار: بعد از سالها تجربه آموزی در کنار اساتیدی چون فرهاد احمدی کار حرفه ای خودم را بعد از فارغ التحصیلی در مقطع ارشد آغاز کردم؛ از همان ابتدا هدف اصلی خود در معماری را برمبنای معماری برای همه و معماری در خدمت محیط و انسان بنا کردم. در طی این سالها تلاش کردم تا حداقل سهمی در توسعه ایده و محتوی معماری پایدار و سازگار با محیط زیست را داشته باشم. به منظور گسترش معماری برای همه تلاش کردم تا توجه و محوریت کار خود را معطوف به قشر خاصی از جامعه نکنم تا بتوانم سهم بیشتری در گسترش فهم معماری برای طبقات مختلف اجتماعی داشته باشم. در طی این سالها پروژه هایی را انجام دادم که می توانستم حرف مشترک بین افکار خودم و سلایق کارفرما پیدا کنم. در کنار این موارد موضوع مسکن روستایی همیشه برایم جذاب بوده است؛ و از این رو موضوع پایان نامه ارشد خود را طراحی الگوی مسکن در روستای کانی سواران سنندج با محوریت معماری پایدار انتخاب کردم .در آخر، تلاشم را برای معرفی کردن مفهومی عمیق تر، غنی تر و مناسب برای زمانه حال از معماری گذشته ایران ادامه می دهم.

آثار محمد کانی سواران