بزرگداشت پیشگامان معماری ایران نوین
( اول بهمن 1403)
دکتر سیاوش تیموری

چهارمین شب معماران، کتابخانه‌ی ملی ایران
با درود و احترام به تمامی عزیزان حاضر در این شب فرخنده،
امشب در کنار یکدیگر گرد آمده‌ایم تا یادآور شویم که معماری، هنری است که نه‌تنها به ساختار فیزیکی زندگی ما معنا می‌بخشد، بلکه روح و فرهنگ یک ملت را در دل خشت‌ها و خطوط جاودانه می‌سازد.
در این مسیر، ما همواره به پیشگامانی نیاز داشته‌ایم که با تفکر، تلاش و خلاقیت بی‌پایان، افق‌های نوینی را برای هنر و معماری این مرز و بوم ترسیم کنند. امشب مفتخر هستیم تا زحمات شما، پیشگام معماری معاصر ایران را گرامی بداریم؛ جناب دکتر سیاوش تیموری دانش آموخته‌ی دانشکده‌ی هنرهای زیبا دانشگاه تهران، شما در طول دهه‌ها تلاش بی‌وقفه، نه ‌تنها دانشجویان بسیاری را در دانشکده‌ی‌های معماری کشور به سوی آینده‌ای درخشان هدایت کردید، بلکه با فعالیت‌های ارزنده‌تان در حین تحصیل و فعالیت حرفه‌ای درعرصه‌های بین‌المللی، چهره‌ای از ایرانِ خلاق و متمدن را به جهانیان نشان دادید. تجربیات گران‌بهای شما در دفاتر بزرگ معماری جهان، انجام پروژه‌ها و مطالعات معماری و شهرسازی در کشورهایی چون فرانسه، گواهی بر تعهد شما به تعالی حرفه‌ و اشتیاق شما برای یادگیری، آموزش و نوآوری است.
اما آنچه این دستاوردها را درخشان‌تر می‌کند، تصمیم ارزشمند، قابل‌ستایش و عزم و انگیزه‌ی راسخ شما برای بازگشت به کشور است که علیرغم موفقیت‌های بی‌شمار در دفاتر معتبر معماری جهان، عشق به میهن، احساس مسئولیت و تعهد به آموزش نسل جوان را برگزیدید و برای خدمت به کشور و ارتقای معماری ایران، به وطن بازگشتید. این انتخاب شجاعانه شما، نشانی از اصالت، عشق و ایمان به سرزمین مادری‌تان است که شایسته‌ی بالاترین مراتب قدردانی و تحسین است.
زحمات بی‌شائبه و خدمات شما به معماری ایران، نه تنها به خلق آثار هنری و ماندگار منجر شد، بلکه نسل‌هایی از معماران جوان را برای ساختن آینده‌ای بهتر آموزش داد و الهام‌بخش آنان گشت. ما امروز در برابر این خدمت، تعهد و عشق به ایران و هنر، سر تعظیم فرود می‌آوریم و به حضور شما افتخار می‌کنیم. از طرف تمامی حاضرین در این جمع، مراتب سپاس، احترام و تقدیر خود را به شما اعلام می‌کنیم و امیدواریم که همیشه در سلامت و سربلندی همچنان به آموزش و هدایت معماران جوان این سرزمین ادامه دهید.
باشد که نام شما همواره در تاریخ معماری ایران، همچون نگینی درخشان، بدرخشد.
با آرزوی بهترین‌ها برای شما، استاد گرانقدر