گزارش داوری اولین دوسالانه ­ی معماری و معماری داخلی ایران، داوری بخش طراحی داخلی فضاهای عمومی (بخش D)

در مرحله‌ی نخست داوری این بخش، پروژه‌های 73D، 63D، 25D، 71D، 79D، 72D، 13D،54D، 14D، 70D، 78D، 33D، 34D، 22D، 23D، 75D، 2D، 26D، 7D، 61D، 3D، 8D ، 21D، 41D، 74D، 6D‌، 66D، 68 D، 49D، 48D، 47D، 60D، 4D، 12D، 9D، 20D، 28D، 38D، 5D، 53D، 27D، 64D‌، 57D، 15D، 45D، 55D، 16D، 17D، 62 D، 36D، 76D، 37D، 58D، 42D، 19D، 57D، 77D، 35D، 57D، 46D، 10D و 56D حذف شدند.
همچنین در این مرحله پروژه‌ی 29D به بخش معماری فضاهای عمومی منتقل شد تا در میان پروژه‌های برگزیده‌ی این بخش قضاوت شود.
آراء هیئت داوران درباره‌ی برخی از پروژه‌های این بخش به شرح زیر است:
پروژه‌ی حذف‌شده‌ی 72D:
ناظرعمو: واقعاً هیچ نکته‌ی قابل توجهی در فضاها ندارد.
گل‌امینی: همین هم که می‌بینیم کار عکاسان است، کار معمار نیست.
پروژه‌ی حذف‌شده‌ی 54D:
ناظرعمو: بد نیست بماند زیرا نکات مثبتی هم می‌توان در آن دید، برای مثال صفحه‌ای که شیرآلات و دوش را معرفی می‌کند یا سکوهایی که دستشویی‌ها را معرفی می‌کند یا این پنل که دستشویی و آینه را معرفی می‌کند، خوب هستند. یک ویترین کلاسیک هم طراحی کرده است.
نبیان: من احساس می‌کنم این موارد، اقتضای منطق بازار است که پرزنت می‌کند، یعنی اتفاق خاصی در آن نیفتاده. اگر از دیدگاه موضوع پروژه که معرفی مجموعه‌ای از تولیدات زیر یک سقف است، به آن نگاه کنیم، راه­حل طراحانه‌ی خاصی برای جداکردن این پاکت­های فضایی در زیر این سقف ارائه نداده است؛ یعنی یک­سری ریزفضا پیش آمده که به‌ لحاظ بصری جذابند، آن هم به این دلیل که عناصر جذابی را ارائه می­کند. در هر نمایشگاه صنعتی که قدم بگذارید، مشابه این کار انجام شده است.
خادم‌زاده: در نهایت در پرزانته موفق نیست. یکی از ضعف‌هایی که اینجا می‌بینیم این است که یک سرویس بهداشتی کامل ارائه نکرده است و چیدمان درست و کاملی ندارد.
پروژه‌ی 21D:
خادم‌زاده: به نظر من این کار خوبی‌ست. یک فروشگاه ساعت است که ورودی آن با فضای داخلی بسیار هم‌خوانی دارد و باتوجه به اینکه یک کالای لوکس می‌فروشد، فضاسازی‌اش به نظر من درست است. انتخاب مبلمان، رنگ‌ها و فضاسازی خوب است.
نبیان: من احساس می‌کنم به جای این مبلمان اتفاقات دیگری هم می‌توانست بیفتد. البته می‌توانیم آن را وارد لیست کوتاه کنیم.
پروژه‌ی 4D:
خادم‌زاده: به نظر من در این پروژه هیچ کار خاصی انجام نشده و هیچ اتفاق خاصی نیفتاده است.
ناظرعمو: این پروژه بسیار خوب است.
گل‌امینی: اتفاقاً کاری که روی سقف انجام داده خوب است چون وقتی شما در مطب دندانپزشکی دراز می‌کشید، تمام‌مدت نگاه شما به سقف است، ولی اغلب به این مسئله توجه نمی‌کنند.
نبیان: پیشنهاد من حذف این پروژه است.
خادم‌زاده: چند ایراد هم دارد، برای مثال انتخاب چراغ‌ها بسیار بد است. البته در برخی موارد خوب است، بهتر است فعلاً بماند.
پروژه‌ی حذف‌شده‌ی 78D:
خادم‌زاده: جزئیات اصلاً خوب نیست.
پروژه‌ی 1D:
خادم‌زاده: به نظر من حذف است.

ناظرعمو: به نظر من بهتر است بماند.
پروژه‌ی 29D:
خادم‌زاده: کار بدی نیست. به نظرم بماند.
نبیان: باز هم در همان تیپِ شناخته‌شده است، من به ماندن آن رأی می‌دهم. گاه آنچه در داخل اتفاق می‌افتد، پارادایم خارجی را زیر سؤال می‌برد. در اینجا نیز همین اتفاق افتاده و چیزی که درک می‌کنیم، ربطی به مقطع موجود در خارج پروژه ندارد.
گل‌امینی: به نظر من هم بماند.
پروژه‌ی حذف‌شده‌ی 61D:
خادم‌زاده: عمر این حجم استفاده از مصالح تمام شده است.
پروژه‌ی 40D:
خادم‌زاده: به نظر من این پروژه، کار خوبی‌ست؛ کار یکپارچه و موفقی‌ست.
گل‌امینی: بله، این پروژه به همان بحث سقف در داندانپزشکی پاسخ می‌دهد. همان کاری که اغلب در کف پیاده می‌شود، در این پروژه با رنگ صندلی‌ها در ارتفاع یک­متری افتاده.
نبیان: در معماری امروز ایران، ما هیچ‌وقت نتوانسته‌ایم قضیه‌ی تجهیزات گرمایشی- سرمایشی را حل کنیم ولی این پروژه یک راه­حل برای آن ارائه داده است.
ناظرعمو: البته اشکالاتی هم دارد، برای مثال در این فضاها باید یک عنصر قابل تغییر هم ایجاد می‌کرد، اینکه همه‌چیز ثابت و سنگین باشد، یک ایراد است. ولی روی‌هم‌رفته خوب است.
نبیان: البته ادوات دندانپزشکی اصولاً ادوات ثابت و سنگینی هستند و فکر می‌کنم همین مسئله مطب یک دندانپزشک را از لحاظ عملکردی، ثابت می‌کند. رادیولوژی هم همین‌طور است، یعنی عملکرد سبب می‌شود همه‌ی عناصر، ثابت باشند.
خادم‌زاده: ولی اینکه سقف را سبز کرده و خودش نورپردازی را تعریف کرده و در همه‌ی فضا تعمیم داده است، به نظر من نقطه‌ی قوت این کار است. همچنین همان‌طور که مهندس گل‌امینی گفتند، نگاه کاربرِ این فضا دائماً روبه­سقف است.
پروژه‌ی حذف‌شده‌ی 41D:
خادم‌زاده: من چیز خاصی در این پروژه نمی‌بینم. انتخاب کف واقعاً افتضاح است.
پروژه‌ی 39D:
خادم‌زاده: این تنها پروژه‌ای‌ است که انتخاب مبلمان در آن درست است. صددرصد بماند.
نبیان: به نظر من هم بماند. فکر می‌کنم اولین پروژه‌ای‌ست که واقعاً کار معماری داخلی انجام داده است.
گل‌امینی: کل این دفتر، یک لوکیشن است.
پروژه‌ی 32D:
خادم‌زاده: چند گروه روی طراحی این پروژه مدعی هستند.
ناظرعمو: به نظر من بماند.
پروژه‌ی حذف‌شده‌ی 60D:
نبیان: من مطمئن نیستم.
خادم‌زاده: کار شسته‌رفته و خوش‌تعریفی‌ست. سادگی بسیار تعریف‌شده‌ای دارد. این کار بماند.
پروژه‌ی حذف‌شده‌ی 38D:
خادم‌زاده: کار خوبی‌ است و به نظر من کمی با دقت بیشتری آن را بررسی کنیم. کار شسته‌رفته‌ای‌ است. مطب بسیار آرام، طبیعی و خوبی‌ است.
نبیان: به نظر من حذف است.
پروژه‌ی 31D:
گل‌امینی: از معماری ایرانی الهام گرفته است.
ناظرعمو: چنین پروژه‌ای باید شفافیت داشته باشد.
ریاحی‌فرد: دیاگرام فضایی‌اش خوب است. اگر این سازه سفید بود، بهتر می‌شد.
گل‌امینی: کانسپت آن خوب است. یک سقف و یک کف و یک دیوار هست و طراح یک سازه را درون آن گذاشته؛ این یعنی یک مقیاس در یک مقیاس دیگر. اینکه ماکت ساخته هم جالب است، معمولاً طراحان داخلی این کار را انجام نمی‌دهند.
خادم‌زاده: ‌به نظر من کار خوبی‌ست ولی مصالح در آن زیاد است. جریان روز معماری داخلی در دنیا دارد به سمت استفاده‌ی هرچه‌کمتر از مصالح و حفظ مصالح طبیعی موجود پیش می‌رود. ولی حجم استفاده از فرآورده‌های سلولوزی در این پروژه بسیار بالاست.
نبیان: من حرف شما را کاملاً قبول دارم و احساس می‌کنم ما می‌توانیم بخش‌هایی از این پروژه را در نظر بگیریم. آنچه برای من در این پروژه جذاب است، تعریفی‌ست که از معماری داخلی دارد. این تعریف خاصی‌ست که در آن قرار است معماری داخلی اشتباهات معماری را بپوشاند؛ یعنی معمار داخلی وارد یک پوسته می‌شود که حداکثر فضای ابتیاع­شده است. یک تکنیک این است که شما با همان پوسته‌ها کار کنید و یک تکنیک دیگر این است که شما پوسته‌ها را ندیده بگیرید و با یک فاصله، حداکثر فضایی که در آن فضای غیرقابل قبول می‌توانید حفظ کنید را به‌عنوان حیطه‌ی طراحی انتخاب کنید؛ یعنی یک پاکت فضایی بین آنچه موجود است و آنچه پیشنهاد می‌کنید ایجاد شود. به‌عنوان یک تکنیک طراحی داخلی در مرحله­ی ایده، به نظر من این کار عالی‌ست.
ریاحی‌فرد: اگر بخواهیم دیاگراماتیک نگاه کنیم، صحبت‌های شما خوب است؛ ولی باید سر آخر به نتیجه برسیم. مقیاس این فضا، مقیاس بزرگی نیست و عناصری که پوشش دوم را برای پوسته‌ی جداره می‌سازند، بسیار زیاد هستند. اینجا در این مقیاس، این پوشش، فضا را خفه می‌کند.
گل‌امینی: من معتقدم که این پروژه مسئله­ای را مطرح کرده که هیچ‌یک از پروژه‌های دیگر مطرح نکرده‌اند. مسئله این است که اگر شما -مانند این مورد- با پروژه‌ای مواجه شوید که یک هندسه‌ی بسیار نامتعارف دارد، آیا می‌توانید یک اتفاق دیگر، یک لوکیشن دیگر را در آن به ‌وجود آورید که سبب شود هیچ‌یک از ایرادها به چشم نیایند؟ من نمی‌گویم این پروژه برگزیده است ولی برخورد معمارانه­اش چنین است. این پروژه مقیاس فضا را تغییر می‌دهد، در حالی‌ که طراحان دیگر، همه‌ی آنچه که تحویل گرفته‌اند را پذیرفته‌اند و چیزی را تغییر نداده‌اند، فقط روی آنچه وجود داشته، کار کرده‌اند.
نبیان: به نظرم یک تعریف جدید ارائه می‌دهد.
خادم‌زاده: من می‌توانستم این پروژه را دوست داشته باشم، به این شرط که سازه­ی چوبی آن، ‌حکم سازه را داشت، نه زینت. در این صورت بی‌نظیر بود.
گل‌امینی: خیلی مواقع معمار احساس می‌کند یک عنصر می‌تواند مقیاس را تعریف کند.
خادم‌زاده: البته عکاسی این کار هم بسیار خوب است.
ناظرعمو: به لحاظ معماری نامناسبی که با طراحی داخلی مخفی شده و طراحی داخلی توانسته فضایی متفاوت ایجاد کند، می‌توانیم این پروژه را در میان 10 پروژه‌ی برگزیده بگنجانیم.
ریاحی‌فرد: من چیز نامناسبی اینجا نمی‌بینم. این فضا و این ستون‌گذاری‌ها و جرزگذاری‌ها آن را نامناسب کرده­اند. به نظر من در یک فضای دو یا سه متری نباید این‌همه المان تعریف کنیم. باید ببینیم آیا اصلاً نیازی بوده این‌همه متریال در این پروژه استفاده شود؟
پروژه‌ی حذف‌شده‌ی 15D:
خادم‌زاده: اصلاً خوانایی ندارد.
نبیان: به نظر من حذف شود.
پروژه‌ی 59D:
ناظرعمو: به نظر من حذف نشود.
خادم‌زاده: به نظر من عالی‌ست.
پروژه‌ی 50D:
نبیان: در گوگل وقتی به فارسی جست­وجو کنید “معماری داخلی”، اولین نمونه­ای که پیشنهاد می­شود، این پروژه است و این نشان می‌دهد که بسیار مورد توجه قرار گرفته. شنیده‌ام بسیار هم خوش‌ساخت است.
خادم‌زاده: یک جایزه هم برده است. من پروژه را دیده‌ام، در سام‌ سنتر است. کیفیت بسیار خوبی دارد و حجم طلایی آن بسیار تعریف‌شده است. پرزنتیشن عینکش عالی‌ست؛ یعنی نوری که به عینک‌ها داده است، لنزها را کاملا مشخص می‌کند.
ناظرعمو: ‌جای عینک‌ها که اصلاً خوب نیست.
نبیان: این همان نکته‌ای را دارد که یکی دیگر از پروژه‌ها هم داشت: طراحی برای تأثیرگذاری بصری حداکثری. من به­شخصه با این مسئله مشکل دارم.
پروژه‌ی 69D:
خادم‌زاده: مشکل من با این پروژه، صندلی‌های حجیم و غیرقابل استفاده است. البته کانسپت کلی آن بد نیست. برنده نیست ولی بد هم نیست. قابلیتی که دارد این است که با وجود تراکم بالای محصولاتی که می‌فروشد، آنها را بسیار تفکیک‌شده و قابل مشاهده ارائه کرده است.
ناظرعمو: به نظر من هم بد نیست.
گل‌امینی: طراحی با مقیاس خود پروژه هماهنگی دارد.
ریاحی‌فرد: ایده‌ی مینیمالیستی این­چنینی برای ویترین جواهرفروشی، پیش از این هم کار شده بود.
پروژه‌ی حذف شده‌ی 55D:
خادم‌زاده: هم­تیپ کارهای یکی از معمارانِ شناخته‌شده است ولی نمونه‌ی بسیار ضعیف آن، یک کار تزئینی است.
پروژه‌ی 29D (به بخش معماری فضاهای عمومی منتقل شد):
گل‌امینی: موافقید این پروژه را در بخش معماری ساختمان‌های عمومی داوری کنیم؟ چون همه‌ی نماها را هم خودش کار کرده است.
نبیان: اگر بتوانیم این کار را انجام دهیم، خوب است.
پروژه‌ی حذف‌شده‌ی 36D:
ناظرعمو: کار معماری داخلی خوبی نیست. می‌توانستند آن را خیلی بهتر از این و ارزان­تر تمام کنند. این خوب است که یک فضای مرده با حداقل هزینه، به یک فضای زنده تبدیل شود ولی در مسابقه جایی ندارد.
پروژه‌ی حذف‌شده‌ی 42D:
خادم‌زاده: یک سازه‌ی موقت است و در تعریف مسابقه نمی‌گنجد.
پروژه‌ی 43D:
گل‌امینی: بد نیست از این پروژه تقدیر شود.

بررسی پروژه­های منتخب در چهار بخش “معماری مسکونی، معماری عمومی، معماری داخلی فضاهای مسکونی و معماری داخلی فضاهای عمومی” در اینجا به پایان رسید. داوران در نشستی دیگر، به­عنوان آخرین جلسه، به قضاوت آثار نهایی و انتخاب برنده­ها پرداختند که شرح آن در ادامه آمده است.

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

آراء نهایی داوران در بخش معماری داخلی فضاهای عمومی (بخش D)

در این مرحله پروژه‌های 43D، 31D، 69D و 40D از دور نهایی داوری حذف شدند. آراء داوران برای انتخاب سه پروژه‌ی برتر در این بخش از میان پروژه‌های برگزیده، به شرح زیر است:
ریاحی‌فرد: در پروژه­ی (‌21D (Swiss Gallery طراح سعی کرده کانتر را به سقف وصل کند و با این کار یک کیفیت فضایی یکپارچه ایجاد کند.
ناظرعمو: البته ویترین‌های پروژه‌ی 50D (عینک‌فروشی) هم ویترین‌های خوبی نیستند. چنین ویترینی ممکن است در عینک‌فروشی‌های معمولی رایج باشد، ولی در یک عینک‌فروشی لوکس، چنین ویترینی قابل قبول نیست. بلکه باید چند ویترین خلاصه وجود داشته باشد و اگر مشتری بخواهد حجم زیادی از عینک‌های یک برند خاص را ببیند، یکی از ویترین‌ها باز می‌شود و عینک‌های بیشتری در دسترس مشتری قرار می‌گیرد.
نبیان: من پروژه‌ی 21D را بهتر از 50D می‌بینم. البته هردوی این پروژه‌‌ها به هم شبیه هستند و یک فضای تجاری لوکس را معرفی می‌کنند، هر دو هم از یک پالت رنگی استفاده می‌کنند ولی بخش طلایی در پروژه‌ی 50D یک حرکت تزئینی‌ست، درحالی که در پروژه‌ی 21D رنگ طلایی، تزئینی نیست. من پروژه‌ی 21D را در رسیدن به اهدافش موفق‌تر از پروژه‌ی 50D می‌بینم و با اینکه معتقدم تکنیک ساخت این پروژه بسیار بالاست ولی از آنجا که در این داوری­ها، در هیچ بخشی به تکنیک نمره ندادیم، در این بخش هم برای من مرجح است که به تکنیک نمره ندهم.
ریاحی‌فرد: من احساس می‌کنم این دو هیچ‌یک جزو برنده‌‌ها نیستند و بهتر است حذف شوند.
خادم‌زاده: پروژه‌ی 59D کار خوبی‌ست ولی انتخاب مبلمانش در برخی بخش‌ها ضعیف است.
ریاحی‌فرد: ما دو کار بزرگ‌مقیاس داریم که می‌توانند تأثیرگذار باشند، یکی 59D و دیگری 32D.
گل‌امینی: پروژه‌ی 59D یک کار کاملاً حرفه‌ای‌ست.
نبیان: به نظر من پروژه‌ی 59D کاتالوگی از فضاسازی داخلی و انتخاب مبلمان به شکل بسیار حرفه‌ای‌ست.
خادم‌زاده: البته روی پروژه‌ی 32D (بانک خاورمیانه) چند شرکت ادعا دارند.
ناظرعمو: ولی کار خوبی‌ست.
نبیان: به نظر من نکته‌ی مثبتی که پروژه‌ی 39D (دفتر فیلم) دارد و هیچ‌یک از دیگر پروژه‌ها ندارند، این است که ژانر و ادبیاتِ جزئیات مبلمان و جزئیات فضاسازی­های داخلی با یکدیگر همخوانی دارند.
خادم‌زاده: این پروژه فضای گرافیک بسیار درستی دارد، ایرادش هم فقط تکثر بیش از حد احجام است. به نظر من قوی‌ترین کاری‌ست که در این مجموعه دیده‌ایم.
ناظرعمو: بهتر است در این مرحله هر داور سه کار برگزیده از نظر خود را اعلام کند.
نبیان: در حال حاضر دو فضای تجاری لوکس داریم که محصولات گران‌قیمت ارائه می‌کنند، دو فضای بزرگ عمومی داریم که تقریباً در یک مقیاس هستند و یک دفتر کار هم داریم.
ناظرعمو: اگر بخواهیم دسته‌بندی کنیم، باید یکی از دو پروژه‌ی 32D و 59D را حذف کنیم. ولی اگر نخواهیم دسته‌بندی کنیم، انتخاب من به ترتیب پروژه‌های 32D، 59D و 39D است.
نبیان: پیشنهاد من این است که مانند بخش‌های دیگر که سعی کردیم از هر گروه، یک پروژه انتخاب شود، در این بخش هم همین‌ کار را انجام دهیم؛ یعنی پروژه‌ها را در سه گروه انتخاب کنیم.
ناظرعمو: بنابراین رأی من این است: پروژه‌ی 32D اول، پروژه‌ی 59D دوم و پروژه‌ی 39D سوم.
نبیان: من در سه گروه دفتر شخصی، فضای عمومی بزرگ و واحد تجاری، پروژه‌‌‌ی 39D را اول، پروژه‌ی 21D را به دلیل پاسخ بسیار موفق به عملکرد بیرون و داخل و درستی انتخاب مصالح و فرم، دوم و پروژه‌ی 59D را، به این دلیل که کاتالوگ بسیار گسترده‌ای‌ست از تکنیک‌های حرفه‌ای که فضاسازی داخلی برای فضاهای عمومی را در ژانرهای مختلف معرفی می‌کند، سوم می‌دانم.
گل‌امینی: به نظر من پروژه‌ی 39D اول است به این دلیل که یک کار سینمایی مملو از لوکیشن‌هایی‌ست که این طراح خیلی خوب توانسته آنها را کنار هم قرار دهد. به نظر من، اتفاقی که در بخش اصلی پروژه در صفحه‌ی مواج افتاده، نقطه‌ی عطف این پروژه ‌است که سبب شده باقی بخش‌ها نیز بتوانند با آن هماهنگ شوند.
نبیان: به نظر می‌آید فرهنگ آن فعالیتی که درون این پروژه اتفاق می‌افتد، در شکل‌گیری فضاهای آن مؤثر بوده است. باید این را اعلام کنیم که در دو گروه، پروژه‌‌ها آنقدر به هم نزدیک بودند که پروسه‌ی داوری، به رأی‌گیری کشیده شد و در واقع تک‌تک پروژه‌‌هایی که به این مرحله رسیده‌اند، قابلیت مطرح‌شدن را دارند.
گل‌امینی: برای انتخاب پروژه‌ی دوم بین 32D و 59D تردید دارم.
ناظرعمو: البته اگر دقت کنید، پروژه‌ی 32D از 59D بهتر است چون در بخشی که میز کابر را طراحی کرده، مشخصات دقیق مهندسی و مصالح آن و همچنین درباره‌ی همه‌ی مقاطع توضیحات کاملی ارائه داده است و همه‌ی عناصری که در این طرح وجود دارند، بهتر از عناصر موجود در پروژه‌ی 59D هستند. حتا در پلان‌ها هم گردش فعالیت پرسنل و گردش فعالیت مشتری دقیقاً تعریف‌شده و مشخص است. مگر اینکه بخواهیم در هر گروه، یکی را انتخاب کنم.
نبیان: باز هم در میان پروژه‌های عمومی به همان مسئله برخورد کرده‌ایم که نمی‌توان یک بانک را با یک دفتر خصوصی مقایسه کرد. به نظر من اینجا هم بهتر است رویکردمان بر اساس گروه­بندی باشد. اگر پروژه‌های مقیاس‌بزرگ نبودند، شما کدام‌یک از پروژه‌های تجاری لوکس را انتخاب می‌کردید؟
خادم‌زاده: آیا اصلاً الزامی داریم این کار را انجام دهیم؟
نبیان: به هر حال ارائه‌ی خدمات با فروش محصولات، متفاوت است.
ناظرعمو: من نظرم را تغییر می‌دهم. به نظر من پروژه‌ی 32D اول، پروژه‌ی 39D دوم و پروژه‌ی 59D سوم است.
خادم‌زاده: معضل پروژه‌ی 59D این است که آن را دو گروه انجام داده‌اند و اگر دقت کنید رنگ برخی بخش‌های آن با هم همخوانی ندارد.
نبیان: من هم نظرم را تغییر می‌دهم، به نظرم با توجه به گروه­ها، پروژه‌ی 39D اول، پروژه‌ی 21D دوم و پروژه‌ی 32D سوم است.
خادم‌زاده: من بدون توجه به گروه­بندی، این انتخاب را دارم: پروژه‌ی 39D اول، پروژه‌ی 21D دوم و پروژه‌ی32D سوم است.
ریاحی‌فرد: به نظر من پروژه‌ی 39D اول، پروژه‌ی 50D دوم و پروژه‌ی 59D سوم است.
گل‌امینی: من به‌جز همان پروژه‌ی 39D، با دیگر پروژه‌ها ارتباط برقرار نمی‌کنم.

در مرحله‌ی نهایی، داوران درباره‌ی تعیین نمره برای هریک از پنج پروژه‌ی باقی‌مانده، بر اساس گزاره‌ی “کمترین امتیاز برای برترین پروژه”، به اجماع رسیدند و نظرات خود را به شرح زیر اعلام کردند.