ما توی این پروژه اومدیم به نحوی وقایع‌­نگاری کردیم، یعنی اتفاقاتی که قرار بود توی فضا بیفته رو روی دیوارهاش کنار هم چیدیم. واسه همین اول یک فضای آزاد L ـ شکل بزرگ رو، که 23 تا دیوار قابل استفاده داشت، از داخل پروژه جدا کردیم. آشپزخانه و اتاق خواب، همسایه­‌های فضای L شدن. در قدمِ بعدی باید وقایع مورد نیاز استفاده کننده رو شناسایی می­کردیم تا روی 23 تا دیوار جا بدیم. این رویدادها شامل نورگیری، جادادن لیوان و بطری، تماشای تلویزیون، ورود به آپارتمان، جا دادن کتاب‌ها، جا دادن لباس‌ها، استراحت کردن، دوش گرفتن، شستن لباس‌ها، پوشاندن فن کويل، جلوی شومینه لم دادن، ایستادن، گپ زدن، نوشیدن و خوردن صبحانه و غیره می­شدن. در مرحله‌­ی بعد این‌هارو با توجه به کاربردشون به طور مجزا و بدون ترس از اینکه کل پروژه وحدت داره یا نه طراحی کردیم، ولی برای اینکه «کل» هم از دستمون در نره با انتخاب چند خاصیت اصلی، این اجزاء طرح­مون رو هم­دارای شخصیت کردیم، این خاصیت‌ها عبارت بودند از:
1. تولد همزمان معماری، مبلمان و تزئینات
2. استفاده از مصالح در حالت خام
3. استفاده از قابلیّت‌های فولاد (خمش، برش، تراش، جوش) برای تزئینات
4. به‌­کارگیری هندسه­‌ی چهارگوش
البته در نهایت این کُلاژ یک نقطه‌­ی عطف هم داشت که تا حدودی از رژیم جاری در طراحی جزئی وقایع عدول کرده بود: سرویس بتنی تخم­‌مرغی شکل دستشویی که بر اساس رفع نیاز حداقلی یک سرویس مهمان طراحی شده بود، خاصیت شماره­ی 4 رعایت شده در طراحی رو نداشت و هندسه‌­اش «چهارگوش» نبود، به همین دلیل هم بیشتر به چشم می­اد. نقطه­‌ی عطف پروژه‌­ی ما چون هواکش و لوله­‌ی آب و فاضلاب هم داره یک مقدار هندسه­‌ی اطرافش رو هم تغییر داد. در نهایت این پروژه رو که نگاه می­کنیم، با اینکه 23 اتّفاقِ متفاوت روی دیوارهاش کنار هم کُلاژ شدن، به نظر ما انسجام داره.
روند اجرای این پروژه هم به 3 دوره تقسیم می­شه:
1. قبل از اجرای دستشویی بتنی (از خرداد 1384 تا بهمن 1384): پیمانکارایی که ما سر این ساختمون می‌­آوردیم خیلی کاردرست بودن و اغلب با خواهش­­‌تمنا از سر پروژه‌­های بزرگ می‌­آوردیم­شون. تا زمان ریختن دستشویی بتنی تنها مشکل این بود که همه­‌ی عوامل بهمون می­گفتن ایده‌­های شما زشت می­شه و بیایید و یک کار روال انجام بدین که قشنگ بشه؛ مثلاً گچ­بری کنین یا درزها رو با روکوب بپوشونین و فلان و بهمان. ما هم یاد گرفتیم اول که کار رو براشون توضیح می­دیم، بگیم: «یه کار زشت می­خوایم بکنیم: اینم نقشه­‌اش!»
2. موقع ریختن دستشویی بتنی (بهمن 1384): دفعه‌­ی اول که قالب­گیری کردیم و بتن ریختیم به خاطر وزن بتن قالب در رفت و نصف شب ما مجبور شدیم بتن رو خارج کنیم و همسایه­‌ها تقریباً دیوونه شدن! اون شب از سخت‌­ترین شب‌های زندگیمون بود و انقدر شرمنده شدیم که حد نداشت؛ ولی اگه بتن می­موند، سفت می­شد و ما چاره­‌ای نداشتیم.
3. بعد از اجرای دستشویی بتنی (از بهمن 1384 تا شهریور 1385): از این به بعد دیگه همسایه­‌ها حسابی گیر می­دادن و ما اجرا رو خیلی منضبط ولی در مدت طولانی‌­تری انجام می‌­دادیم؛ ولی اینطوری برای همه راحت­‌تر بود.

معماری معاصر ایران :مسکونی، طراحی داخلی

________________________________            

نام پروژه: کُـلاژ
طراح پروژه: شرکت طراحان و بناکنندگان زاو، پارسا اردم، محمدرضا قدوسی
مجری: شرکت طراحان و بناکنندگان زاو
همکار طراحی: فاطمه رضایی
مکان: تهران، فرمانیه
مساحت: 170 متر مربع
تاریخ تکمیل پروژه: مهر 1385