.
پیست دوچرخه سواری، استادیوم آزادی
اثر عبدالعزیز فرمانفرماییان

1-پیست

-پیست بتنی با عرض ٧ متر و طول قانونی ۳۳۳/۳۳۳ متر
-حداقل زاویه ۱۹ درجه
-حداکثر زاویه ۳۸ درجه
-دارای چشم الکترونی – محل رسیدن در لذا
– در وسط پیست جایگاه انتظار برای تیم های دوچرخه سواری چون تغییرات درجه حرارت در ایران مخصوصاً در تهران زیاد است نگهداری پیست چوبی خیلی مشکل و گران تمام میشود بتونی انتخاب شده است.

2-ساختمان رخت کنها

در قسمت جنوب بیست رختکن ورزشکاران و سرویسهای مختلف: بهداشتی – پزشکی – بوفه – اتاق مصاحبه – خبرنگاران – جایگاه پلیس اتاق تعمیرات برای دوچرخه و موتور
3- ساختمان سرویس تماشاچیان
– در قسمت غرب بیست قرارداد
-در وسط جایگاه اعلیحضرت و همراهان با سرویسهای مربوطه اتاق های کنترل صدا – نور تلویزیون و رادیو – فتو فينيش- کنترل تابلوی اعلان نتایج
-سالن خبرنگاران با بوفه مربوطه – دستگاه های تلفن و تلفکس داخلی و خارجی
-دستگاههای ارتباطی با مرکز خبرنگاران
-قسمت پزشکی برای تماشاچیان (كمكهاي اوليه)
-توالت های مردانه و زنانه و بوفه برای تماشاچیان
-گنجایش ۲۷۰۰ نفر نشسته – ۱۰۰ نفر جایگاه برای خبرنگاران رادیو تلویزیون
– از لحاظ معماری شبیه استادیوم یکصدهزار نفری میباشد
-ورودی ورزشکاران از تونلی که در جنوب تعبیه شده است به ساختمان رختکنها از آنجا به وسط پیست راه دارد.
-يك روودی مستقل به پیست که برای تمام مسابقات خارج از پیست دوچرخه سواری از آن استفاده میکنند.
-این ساختمان دارای برق کمکی مستقل میباشد چون قطع برق در مواقع مسابقه خطرات زیادی به جان ورزشکاران دارد لذا در مواقع ضروری وقطع موتور برق ساختمان فوراً به کار میافتد بدون اینکه لحظه ای پیست در تاریکی فرو رود

_پیست دارای چهار نورافکن قوی است که میتوان شب برای تلویزیون رنگی استفاده کرد. تابلوی اعلان نتایج در جنوب پیست قرار دارد.

Picture