پلازای فرهنگی ایران

تحولات اخیر الگوهای مدارس

در دهه‌های اخیر، نیاز گسترده به آموزش و پرورش در ایران موجب ایجاد مدارس بسیاری شده و به موازات رشد آموزش، الگوهای سنتی کالبد مدارس دچار تحولات و دگرگونی‌های بسیاری شده است. مدارس سنتی ایران مانند دیگر فضاهای معماری گذشته فضاهایی پایدار در نظر گرفته شده اند که پاسخگوی نیازهای کاربردی و محیطی در طول سالیان بسیاربوده اند. با این حال، در روزگار معاصر، این الگوهای سنتی فرصت انطباق با شیوه‌های نوین آموزشی را نیافته اند، از این‌رو این پروژه تلاشی برای تاکید و یادآوری الگوهای پایداراجتماعی است که با وجود محدودیت‌های شهرسازی و فضاهای شهری توانسته درغالب فضای آموزشی در جامعه قرار بگیرد و با وام گرفتن از الگوی سنتی مدارس تعریف نوینی برای پویایی شهری و پایداری اجتماعی در کشور ارایه دهد.

الگوهای مدارس سنتی

در الگوهای مدارس سنتی ایرانی با به کارگیری پایداری در جنبه‌های فرهنگی، محیطی، اقتصادی و اجتماعی باعث به جریان انداختن حیاتی دائمی برای این عنصر مهم شهری گردیده است به گونه‌ای که امروزه نیز با وجود تغییرات اساسی در الگوهای رفتاری، این الگوها همچنان زنده و پویا می‌باشند.

معماری مدارس ایرانی

معماری مدارس ایرانی همچون دیگر ابنیه سنتی در این سرزمین بومی بوده و ابنیه در نهایت مطابقت و همخوانی با سایت بنا شده‌اند. ساختار بنا حیاط مرکزی و نظم هندسی درونی است که در توده‌ای هماهنگ با سایت قرار گرفته‌اند.
پروژه‌ی پیش رو تاکیدیست بر امکان هماهنگی با شهرسازی و فضاهای شهری با وجود محدودیت‌های خاص این حوزه که موجب جذب کاربران به این پروژه می‌گردد و تعریف نوینی از پایداری اجتماعی برای الگوهای مدرسه را به همراه دارد.

پیوند الگوهای سنتی با مدرن

با بهره‌گیری از الگوی مدارس تاریخی ایران این مدرسه پیوندی عمیق با مدارس سنتی ایران دارد که با داشتن یک حیات مرکزی و نورگیری از 4 جهت، فضای آموزشی و تعالات اجتماعی سالم و تاثیرگذار برای دانش‌آموزان برقرار کرده است.
این پروژه با استفاده از اختلاف ارتفاع و ایجاد پله به خوبی خود را از فضای شهر جدا کرده و رواق‌هایی که در حقیقت به عنوان پیش‌فضا از ارتباط مستقیم خارج و داخل جلوگیری می‌کنند طراحی شده‌اند، به گونه‌ای که همگی برگرفته از الگوهای تاریخی مدارس ایرانی هستند. با استفاده از موارد ذکر شده این مدرسه توانسته فضایی اصیل در میان شهر ایجاد کند که علاوه بر ارتقا ی کیفی آموزشی کاربران نقش مهمی در پویایی فرهنگی و اجتماعی شهر را به عهده دارد.
استفاده از رواق در معماری ایرانی نیز نشانه‌ای دیگر جهت باززنده‌سازی الگوی مدارس سنتی ایران در این پروژه است، هم چنین پله‌های مجموعه که فضای شهری و مدرسه را به یکدیگر متصل کرده و فضایی تعاملاتی برای دانش‌آموزان فراهم نموده است این مدرسه را به فضای مناسبی برای تعاملات اجتماعی دانش آموزان تبدیل کرده که در چرخه‌ی فرهنگی و اجتماعی جامعه نقش به سزایی ایفا می‌کند.

نام پروژه: پلازای فرهنگی ایران
عملکرد: فرهنگی
معماران اصلی: احمد صفار
همکاران طراحی: مهسا گرجی – مرضیه استعدادی- الهه آذرخش – بهار مصباح- نسیم صادقلو- نیلوفر ذاکر
تاریخ طراحی: 2018
جوایز کسب شده توسط پروژه:
ملی و بین المللی https://awards.re-thinkingthefuture.com/gada-runner-up-2019/persia-cultural-plaza-saffar-studio/
رتبه سوم جایزه جهانی معماری ایالات متحده امریکا GADA2019