مدرسه بین المللی اسلو، معماری از شركت معماری جرموند-ویگنز، شهر بكستوآ، نروژ، 2009-2006
Oslo International School, Architecture by Jarmund/Vigsnæs, Bekkestua, Norway, 2006-2009
“تاریخ” از جمله تاریخ یک مکان، تاریخ یک بنا و یا حتا تاریخ یک مؤسسه همانطوری كه در كارهای هِکون ویگنِز مشاهده میشود، برای یک معمار اهمیت خاصی دارد. اصول طراحی ویگنز در مدرسه بین المللی اُسلو شامل نوسازی و الحاقاتی است كه توسط شركت او در این مجموعه انجام گرفته است؛ مدرسهای جامع و خصوصی كه در حومه ی شهر بكستوآ واقع شده است. به یُمن اقتصاد مترقی نروژ، هزینهی نوسازی بسیاری از ساختمان های عمرانی و فرهنگی، (مانند ساختمان اپرای ملی سِنوهِتا)، توسط دولت تأمین می شود. در این راستا شرکت قبل از شروع پروژه، ملزم به تهیه اظهارنامه ای برای تحویل به کارفرمای دولتی و ارائه ی اصول کار بود. ویگنز و همكارانش آینار جرموند و اَلِساندرا کاسبرگ معتقدند كه حفاظت و نوسازی ساختمان های قدیمی موجود برای تداوم و ارتقای فرهنگی این بناها ضروری است. این شركت با اجرای پروژهی مدرسهی بین المللی اسلو ثابت كرد كه با حداقل بودجه میتوان بیشترین اثربخشی را در این زمینه داشت.
مدرسه بین المللی اسلو در سال 1994 به عنوان جانشینی برای مدرسهی آمریكایی اسلو بود كه خودش به عنوان جایگزینی برای مدرسهی انگلیسی-آمریكایی متعلق به دهه ی پنجاه و شصت تأسیس شده بود. این مدرسه به خانواده های ارتشی سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (NATO) تسهیلات آموزشی ارائه می داد. امروز این مدرسه، ساختمانی قدیمی متعلق به دهه ی شصت را نیز در خود جای داده است؛ یک ساختمان یک طبقه ی خطی كه از سمت شمال توسط زمین های ورزشی و خدمات مربوط به آن و از سمت جنوب توسط ساختمانهای مسكونی مجاور احاطه شده است. سیستم آموزشی فشرده و چرخشی مدرسه از عوامل محبوبیت آن بوده و آموزش به بیش از 500 دانش آموز از دورهی پیش دبستانی تا متوسطه از میان خانواده های وابسته به سفارت، شخصیت های حقوقی وابسته و سایر خانواده های نروژی را بر عهده دارد.
با توجه به افزایش تعداد ثبت نام و برنامه های توسعه در ساختمان قدیمی كه دارای مشكل محدودیت فضایی و همچنین نیازمند مرمت بود، باربارا كارلسون (مدیر مدرسه) از ویگنز و جرموند خواست تا تسهیلاتی را برای مدرسه فراهم كنند. محیط آرام و جنگلیِ منطقه ی و ویژگی های معماری خاص سازه ی موجود، به معماران در طراحی کمک کرده و فرم مدولار سازهی یک طبقه، الگوی چرخشی واضحی را با قابلیت توسعهی مناسب فراهم آورده تا به بهره گیری بیشتر از نور روز و همچنین ایجاد تعامل با فضای بیرون بیانجامد. به علاوه معماران دریافتند كه هویت مدرسه كاملاً با ساختمان قدیمی و سایت اطراف آن پیوند خورده است. پیشنهاد آنها با توجه به محدودیت بودجه، بیشتر بازسازی و توسعه بود تا جابه جایی و ساخت یک مدرسهی جدید. این طرح كه در سه فاز متوالی اجرا شد، به مدرسه امكان ادامهی فعالیت و گسترش در آینده را میدهد.
ویگنز هدف تیم خود از طراحی را حفظ ساختمان موجود و تنها تغییر شکل محتاطانه ی آن برای خلق فضاهای جدید بیان میکند. فاز اولیه ی نوسازی شامل نصب سیستمهای مکانیکی جدید بر روی بام و به کارگیری رنگ های روشن در راهروها، کلاس ها و فضاهای خدماتی بود. همچنین در این نقشه، ورودی ها و راهروها عریض تر شده اند تا فضای مناسب تری را برای اجتماع و بحث آزاد دانشجویان فراهم آورند.
معماران در ادامه ی طراحی، حجم جدیدی با فرم منحنی و نمای چوبی اجرا کردند که کتابخانهی جدید، مرکز سمعی-بصری و آزمایشگاههای علمی را در خود جای داده است. این ساختمان آمیبی شکل با فرم پویای خود، جنب وجوش را از ساختمان قدیمی به سمت حیاط میانی سایه دار با کفپوشی از قلوه سنگهای ریزِ سفیدرنگ میبرد و فضایی آرامتر برای دانش آموزان متوسطه مهیا می کند. این الحاقات، مسیرهای رفت وآمد مدرسه را تغییر داد و باعث شد ورودی، از گوشه ی جنوب شرقی ساختمان به گوشه ی شمالغربی تغییر مکان دهد.
فاز دوم شامل اضافه کردن یک پاویون وسیع در جلوی ساختمان قدیمی بود که کلاسهای جدید و دفاترِ مهدکودک را در خود جای داده و نمای آن با پنل های چوبی باریک و رنگارنگ روکش شده بود. این ساختمان به دور زمین بازی که دارای خطوطی نرم و منحنی است چرخیده و آن را در بر میگیرد.
در فاز سوم که فاز نهایی بود، طراحان فضاهای نمایشی و ورزشی را روبه روی ساختمان الحاقی مدرسه ی ابتدایی در نظر گرفتند. این مدرسه در همسایگی ساختمان قدیمی، با نمای چوبی به رنگهای متنوع و ورودی سایهاندازش، نمادی از انرژی و فعالیت است. حضور دانشآموزان در هر سنی که در حال صحبت، بازی و مطالعه هستند به راهروهای عریض و حیاط های پشتی جان میبخشد و فضایی هدفمند خلق میکند. هریک از فضاها دارای نورپردازی، رنگ و بافت مناسب است که از طریق دیدهای وسیعِ خود با فضای بیرونی پیوند می یابند. نوسازی با توسعه ی ساختمان قدیمی و در عین حال در تقابل با آن، با ایجاد فرم های ارگانیک و ماده گرایی، منجر به ارتقای رشد اقتصادی مدرسه شده و هویت جدیدی را برای آن به ارمغان آورده است. در حقیقت، اگر معمار سابق در طراحی ساختمان قدیمی بیش از حد از فرم های سخت و مستقیم پیروی کرده، طراحیِ ارگانیک جرموند و ویگنز برای آن همانند نفس بخشیدن به جسمی بیجان عمل کرده است.
مدارک فنی