کودکستان کاتارینا فرانکوپان، معماری از شرکت معماری رندیک توراتو، کرک آیلند، کرواسی، 2009
برج باغ آرمانی اثر علیرضا سه ده زاده

شهری در آسمان، طراحی از مو وای، سم چو و یو هوی، ووهان، چین، 2013

City in Sky Designed by Mu Wei, Sam Cho & Yu Hui, Wuhan, China, 2013

در سال 2012 حدود 60 درصد بتن دنیا از چین تأمین می‌شد، در حالی که این کشور 42 درصد آلومینوم دنیا را مصرف می‌کرد. اینها متريال‌های غالب در ساخت‌وساز هستند و کمتر معماری نسبت به کار با مصالحی غیر از اینها اقدام می‌کند. سیستم آموزشی کودکان در چین، آزمون-محور است که باعث شده این دوره از زندگی افراد بیشتر به کسب مهارت‌های جنبی و عملی سپری شود.
در سال گذشته یک پروژه‌ی ساختمانی خاص به مساحت 100 متر مربع که در مدت سه ماه توسط بنیاد “زندگی ارگانیک در طبیعت” که متشکل از 39 کودک و خانواده‌هایشان است، در استان ووهان احداث است. این یک پروژه‌ی تجربی است که مانند سایر موارد مشابه با هدف گسترده‌تر کردن مرزهای معماری تحقق پذیرفت. نمی‌توان “شهر آسمان” را یک خانه یا ساختمان نامید. اینجا تنها متعلق به کودکان است. همچنین اشتباه است اگر تنها نام یک معمار را به‌عنوان خالق این بنا ذکر کرد، زیرا 39 کودک در حکم “معمار” بودند که اولین بار، طرح آن را کشیدند و مدل آن را ساختند.
گیاه زنده‌ی بامبو بخشی از معماری اینجاست؛ عامل‌رشد و بزرگ‌تر شدن این شهر شناور که در میان شاخه‌ها و بین زمین و آسمان معلق است. ویژگی‌های منحصربه‌فرد این پروژه را شاید بتوان چنین خلاصه کرد: پتانسیل‌های معماری خوبی اعم از متريال و سازه، همکاری کودکان به‌عنوان طراح و معمار، ساختمان‌سازی با کاشت گیاهان و گسترش پروژه با رشد آنها، سبُکی المان‌های سازه و قابلیت اتصال آنها به یکدیگر توسط کودکان در محل پروژه و در نهایت، ارتباط بین معماری و طبیعت و اینکه معماری صرفاً یک تجسم مادی نیست و می‌تواند به یاری طبیعت، رویکردی ذهنی و خلاقانه به خود بپذیرد.
بامبو در حکم یک متريال سازه‌ای، ماده‌ی بسیار شگفت‌انگیزی است. با ساقه‌های بامبو چند یونیت سازه‌ای به ابعاد 3×3 متر با تراس‌ها و اتاق‌های بازی برای بچه‌ها ساخته شد که به بخشی از منظر معماری منطقه بدل گشت و با فرم هرمی خود، به نظر می‌رسد که شناور بوده و در این تجمع، شهرک مجزا و مستقلی را شکل داده‌اند. حتا سازه‌ی حمال پروژه نیز همین بامبو بود و هر کودک، خود می‌توانست در ساختن یونیت متعلق به خودش همکاری کند.
در این پروژه بر اساس درون‌مایه‌ی معماری به کودکان کمک شد تا در روند شکل دادن به خانه‌هایی برای خودشان مشارکت کنند. خانه‌هایی که با سایت ادغام شده‌اند، کودکان را به شناخت بهتر طبیعت، ابزارهای کار، ساخت‌وساز و در کل، به زندگی دعوت می‌کنند. شاید جمله‌ای که بتواند ذات این خانه‌ها را توصیف کند، این باشد: «آیا به خانه‌ات آب داده‌ای؟»

مدارک فنی


منتشر شده در : چهارشنبه, 9 سپتامبر, 2020دسته بندی: آموزشی و تحقیقاتیبرچسب‌ها: , , ,