رستوران ریواس، اثر مهسا مجیدی، انوشه احمدی، پانته آ پرهامی

رستوران ریواس در تقاطع خیابان الف و اتوبان چمران قرار گرفته است. قرارگیری پروژه در کنار یکی از بزرگراه های اصلی شهر، امکان دیده شدن بیشتری به بنا می دهد. بنای مذکور قدمتی 100 ساله دارد که در طول این مدت بارها مورد بازسازی قرار گرفته است. کاربری اولیه این بنا مسکونی-تجاری بوده که بعدها در گذر زمان به فست فود (پرپروک) تغییر کاربری داده شده است. کارفرما تمایل داشت تا ساختمان مورد نظر به بنایی شاخص در کنار اتوبان چمران تبدیل شود و توجه عابرین پیاده و سواره را به خود جلب نماید. بنابراین تصمیم گرفتیم تا نمای ساختمان را بصورت یک بیلبورد در مقیاس شهری طراحی کنیم. برای دستیابی به این امر در وهله اول، با توجه به موقعیت بنا، حجم طبقه دوم به سمت بزرگراه چرخانده شد تا نمای ساختمان به موازات محور اصلی بزرگراه قرار گرفت. در گام بعدی به منظور تلفیق فضای داخل و از میان برداشتن مرز بین این دو، تمامی جداره های خارجی طبقات همکف و اول به پوسته های شفاف تبدیل گردید. با این کار، استفاده کنندگان در داخل رستوران هرچه بیشتر خود را در بیرون و مخاطبان در اطراف رستوران هرچه بیشتر خود را در داخل ساختمان احساس می کنند.
ایده آل کارفرما داشتن رستورانی بود که شعارش برای مخاطبین بازدید از آشپزخانه باشد. از طرفی نمای دو پوسته کمک زیادی به کنترل نور و تهویه می کرد. به دلیل ثابت بودن شیشه ها و پیچ بودن ورق پانچ به نما در رستوران قبلی، کارگران برای تسهیل تهویه مقداری از شیشه ها را شکسته بودند. ایده استفاده از نمای دو پوسته ضمن ایجاد دید بصری مطلوب برای کاربران فضا، موضوع کنترل نور و تهویه را هم حل می کرد.
در بازدید اول از پروژه، بطری های دور ریخته شده در جلوی ساختمان نظر ما را به خود جلب کرد. با بازیافت بطری های استفاده شده در رستوران، آن ها را در نمای ساختمان به کار بردیم. با انجام این کار سعی کردیم تا بنا در بین بافت موجود بارزتر به نظر برسد و همچنین نما ارتباط بیشتری با کاربری ساختمان پیدا کند.
به منظور به اجرا در آوردن ایده مذکور، بطریها در دو سمت داخلی و خارجی نما از طریق دو شبکه موازی متشکل از دو ورق فلزی برش خورده به هم متصل شدند، که در محل تماس بطری و ورق با حلقه های پلاستیکی مهار گشتند. در نهایت مدول نما با اتصال این دو ورق فلزی از طریق یک قاب فلزی شکل گرفت که با تکرار این مدول، شبکه یکپارچه نما ایجاد شد.
با استفاده از این بطری های بازیافت شده نمای جدید در نقش یک دیوار سبز عمل کرده و در شب با استفاده از نورهای پارامتریک روشنایی و درخشش بیشتری پیدا می کند. هم چنین با امکان بهره مندی از نور روز و تهویه در محیط آشپزخانه، کیفیت فضایی مناسبی برای کار ایجاد می کند. کارفرما از ابتدا می خواست آشپزخانه برای همه قابل بازدید باشد. سایه درختان اطراف بنا در طول روز بر روی بطری های نما می افتد. سایه روشن ایجاد شده بر روی بطری ها تاثیر درختان بر روی نمای ساختمان را نشان می دهد که در طول شب از بین می رود. با نورپردازی پشت بطری ها سعی بر این داشتیم تا تاثیر محیط اطراف در طول شب هم بر روی ساختمان ادامه پیدا کند و سایه روشن های مورد نظر بر روی بطری ها ایجاد شود.
در فضای داخلی لایه های اضافه شده ی موجود بر روی سقف طبقات را برداشتیم تا سقف طاق ضربی نمایان شود. این رویکرد باعث سبک شدن بنا و نمایان شدن اصالت ساختمان شد. تاسیسات مکانیکی و لوله های مسی مربوط به تاسیسات برقی به صورت اکسپوز در زیر سقف نصب گردید. همچنین برای تقویت سازه در قسمت شمالی و غربی طبقه همکف دو دیوار اکسپوز بتنی اضافه و ستون ها با صفحات فلزی تقویت شد تا ساختمان مستحکم شود. پله بیرونی ساختمان با انتقال دیوار کناریش به فضای داخلی آورده شد تا ارتباط بین طبقات از درون میسر شود. در کنار پله، شبکه توری فلزی قرار گرفت و فضای راه پله را باحالتی نیمه شفاف از فضای نشیمن جدا کرد. با اجرای سقف در فضای خالی کنار این پله، امکان استفاده از این بالکن در فضای باز برای مشتریان رستوران ایجاد شد.

کتاب سال معماری معاصر ایران، 1397
____________________________
عملکرد : تجاری، طراحی داخلی

__________________________________________________            

نام پروژه/عملکرد: رستوران ریواس
شرکت/دفتر طراحی: دفتر معماری باغ ایرانی
معماران اصلی: مهسا مجیدی، انوشه احمدی، پانته آ پرهامی
همکاران طراحی: مهدی نیکخواه آزاد، یاشار منتظری
طراحی و دکوراسیون داخلی: مهسا مجیدی، انوشه احمدی، پانته آ پرهامی
نوع تاسیسات/نوع سازه: وی آر اف/سازه فلزی
آدرس پروژه: اتوبان چمران، تقاطع خیابان الف و جوانان
مساحت/زیربنا: 474 مترمربع
کارفرما: بخش خصوصی
تاریخ شروع/تاریخ پایان ساخت: 1 تیرماه 94 – 1 آبان 94
عکاسی پروژه: افشین قادر پناه
ایمیل شرکت: offic@persiangarden.net
وبسایت: www.persiangarden.net