خانه‌های ییلاقی مرمت‌شده لوبرون / آندرو کورپ

نوآوری‌های باشکوه -شرکت طراحی داخلی مارک – مایکلز

زبان خانه طراحی داخلی: خوان مونتویا متن: وِندی مونان

خانه‌های ییلاقی مرمت‌شده
لوبرون / آندرو کورپ

خانه‌‌‌ی ییلاقی در ایام تعطیلات، برای زندگی بسیار آسوده و در رفاه، آرزوی همیشگیِ کورَن بود و او سرانجام توانست چنین خانه‌‌‌ای را برای خانواده‌‌‌اش متشکل از هفت فرزند بسازد و به آرزوی دیرینش جامه‌‌‌ی عمل بپوشاند. او پس از بازگشت از گردش‌های روزانه‌‌‌اش در ییلاق، بعد از پیاده روی در خرابه‌‌‌های گلستان لوبرون، خرابه‌‌‌هایی که در آنها بازمانده‌‌‌ی سه خانه به قدمت سیصد سال به چشم می‌‌‌خورد، قدم‌‌‌زنان به خانه‌‌‌ی ییلاقی‌‌‌اش بازمی‌‌‌گردد. منزل کورَن در مساحتی مربع‌‌‌شکل به وسعت دویست متر در دویست متر بنا شده است. آندرو کورپ معمار جوان استرالیایی در این محوطه یکی از مهمترین پروژه‌‌‌های مرمت خود را به انجام رسانده است. سقف و کف خانه را تماماً از نو ساخته و تنها دیوارهای خارجی را به همان صورت باقی گذاشته است. همه چیز در داخل این خانه غیرمعمول در نظر گرفته شده است. دو پلکان یکی از فلز و دیگری از بتن دو طبقه‌‌‌ی همکف و اول را به هم متصل کرده‌‌‌اند. در طبقه‌‌‌ی همکف مثل طبقه‌‌‌ی اول حس کلیت فضا بر همه جا حاکم است، و پارتیشن‌هایی در اینجا و آنجا در اتاق‌های خواب و حمام‌ها به کار رفته‌‌‌اند. درهای داخلی با دیرک‌هایی از جنس چوب سدر یادآور سقف‌های خانه‌‌‌های قدیمی هستند. پوشش آهکی روی دیوارها را سه بار دیوار اندود کرده و به این ترتیب لایه‌‌‌ی نفوذ ناپذیری نسبت به آب پدید آورده است. کف بنا که در آن از تکنیک دیگری در بتن استفاده شده است، سطح راحتی پدید آورده که می‌‌‌توان روی آن حتّا با پای برهنه راه رفت. در حمام‌ها و در آشپزخانه قرنیز دیوارهای آجرچینی‌‌‌شده یادآور عناصر معماری داخلی متروی پاریس هستند.

با آزادسازی فضا و به نهایت رساندن تحرک اجزای آشپزخانه، حمام، و حتی ورودی بنا، اتاق‌ها و راهرو با هم هماهنگی و انطباق یافته‌‌‌اند. کورَن که عاشق اشیای کهنه و قدیمی صنعتی است با صرف وقت و حوصله‌‌‌ی بسیار خانه‌‌‌ی بزرگ خود را آرایش کرده. این کار بدان سبب صورت گرفته که او سرانجام احساس می‌‌‌کند پس از سال‌ها خانه‌‌‌ی موعودش را یافته است. در سرسرای ورودی قرقره‌‌‌های رنگارنگ بخشی از دکوراسیون چشمگیر خانه را شکل داده‌‌‌اند. روی پله‌‌‌های پلکان گلدان‌های سفالی و قرقره‌‌‌های خیلی بزرگتری جلب نظر می‌‌‌کنند که با هم زینت این بخش را تأمین کرده‌‌‌اند. صاحبخانه در آتلیه‌‌‌ی هنری خود روی اشیای قدیمی آن‌‌‌قدر کار می‌‌‌کند تا به نحوی مناسب در خانه‌‌‌اش استفاده شوند. او حتی از خرید یک جنس مربوط به کاخ ورسای که پس از طوفان سال 1999 به حراج گذاشته شد، تردیدی به دل راه نمی‌‌‌دهد. او پس از خرید این جنس، آن را آن‌‌‌قدر نگاه داشت تا با استفاده از مقداری چوب کاج آن را به میز بزرگی تبدیل کرد که قبلاً دیدید. هر روز که می‌‌‌گذرد همان حال و هوای سادگی و صرافت، بیشتر و بیشتر در اعماق این خانه‌‌‌ی ییلاقی نفوذ می‌‌‌کند.