خانه‌ی کُرت‌یارد (Courtyard House): همراهی، کنتراست و پرسپکتیو با منظره

این بنا در سال 2015 اجرا شد و زمین آن 304 متر‌مربع است که مقدار 43/136 متر‌مربع آن به زیر‌بنا تعلق دارد؛ یعنی کمتر از پنجاه درصد تراکم. بنا رو به جبهه ی غربی و دیدی به سمت تپه های سرسبز دور‌دست خود دارد و در کنارش، بناهای سنتی قرار گرفته‌اند. یک دروازه‌ی توری (Torii) نیز ــ که از نمادهای مقدس ژاپنی است ــ در نزدیکی سایت این پروژه می باشد. معمار برای جمع بندی مطالب و نیروهای بالا، از یک فرم «U» شکل جهت سازماندهی بهره برده است. بنابراین عامل اصلی شکل‌گیری کانسپت طرح، مفهوم ارتباط با محیط است. قلب این خانه، اتاق مرکزی آن است که هال آن بوده و نقش مولد را در سازمان‌بخشی دیگر بخش ها ایفا می‌کند. این اتاق، تابلویی با پرسپکتیو یک نقطه ای به نظر می‌آید که کانون آن، دید به تپه های اطراف بوده و حتی محور آب بیرون از بنا نیز در خدمت این هدف می باشد.
می‌توان گفت، این بنا قوی‌ترین و کامل‌ترین طراحی کیمورا است. بنایی به دور از هر‌گونه جزئیات که سایت آن طبیعتی بکر را شامل می‌شود. استفاده از رنگ و متریال مناسب در نما و هماهنگی کامل آنها با داخل ساختمان و استفاده از ساده‌ترین احجام، که به درستی با هم ترکیب شده‌اند، طراحی آن را بسیار اصولی جلوه می‌دهد ــ بنایی که در عین خصوصی بودن، به طبیعت اطراف احترام گذاشته و با آن همراه می‌شود. همچنین نمای ساختمان، صراحتاً یادآوری می‌کند که این بنا در عین داشتن سبکی متفاوت در طرح کلی، بی‌شباهت به خانه‌های قدیمی اطراف خود نیست؛ چنانکه ساختار کلی آن از یک فرم چهار‌گوش تشکیل شده که سقفی مورب به شکل شیروانی، روی بخشی از آن قرار گرفته است و این الگو، در تمام خانه‌های سایت مشاهده می‌شود. مصالح این بنا از بتن و پوشاننده های صنعتی است و با مصالح ابتدایی خانه های سنتی بسیار تفاوت دارد. در کل، در طراحی نمای این مجموعه دقت بسیار زیادی شده و پنجره ها دقیقاً بر‌‌اساس محورهای بصری قدرتمند حاضر در اشکال نما جاگذاری شده‌اند.