کارگاه جواهرسازی مانی
مهندسین مشاور صفامنش و همکاران (کامران صفامنش)
از سه طرح برتر در بخش طرّاحی داخلی
تولید جواهرات، غیر از ارزشِ مادّیِ آن، نمودی است از تولید هنری و فرهنگی، كه تولیدات اصل و بدلِ آن مجموعه‌ای از بی‌نظیرترین خلاقیّت‌های بشری را در خود جای می‌دهد؛ پس فضای نمایش آن نیز می‌بایست محصولی خلاقانه باشد. در طرح و اجرای ساختمانِ كارگاه و نمایشگاه جواهرسازیِ مانی در تهران، طرّاحی یك فضای پاکیزه و بدون تزئینْ برای نمایشِ جواهراتِ تزئینی مدّ نظر قرار گرفته است.
ایده‌ی اصلی طرح این بود كه تصوّر كنیم بازدیدکننده وارد یك قطعه سنگ جواهر می‌شود، و فضایی تخیّلی كه در آن هزاران نور و انعكاس و برق جواهرات که با هم تركیب شد‌ه‌اند را تجربه می‌كند. برای رسیدن به این مهم، «نورْ» به‌عنوان عنصرِ اصلی و شكل‌دهنده‌ی فضا در نظر گرفته شد: ایده‌ی اصلی طرح نیز بر اساس نور و انعكاس مكرّر نور شكل گرفت؛ حتّی یكسان بودن نمای خارجی و داخلی طرح نیز بر اساس همین ورود و خروج از یك پوسته‌ی همانند و مشابه است. همچنین انعكاسِ یكسانِ نمای بیرون در درون فضا به دركِ بیشتری از این انتقال مكانی كمك می‌كند و امکان نمایش قطعات را فراهم می‌آورد. بدین ترتیب در این طرح انعكاس‌های متعدّد، ابعاد فضا را تغییر داده و تجربه‌ی دیدن مكرّرِ اشیاء و شخصِ ناظر بعدِ زمان را تغییر می‌دهد و در نتیجه تجربه‌ی یك فضای كوچك 60 متر مربّعی در طبقه‌ی همكف به تجربه‌ی فضایی بزرگتر تبدیل می‌شود و حركت مارپیچ به طرف مركز نیز زمان طیِّ مسیر را طولانی می‌كند. در واقع ورود به فضای شیشه و آئینه، مانند ورود به یك جعبه‌آینه‌ی جواهرنشان است كه ضمناً تقلیدی از كاربرد شیشه و آئینه در اشیاء و فضاهای پرارزش ایرانی است كه در این طرح به شکلی مینی‌مالیستی مورد استفاده قرار گرفته است.
طرح به لحاظ تکنیکِ ساخت نیز نوآوری‌ها و جزئیّاتی دارد كه اوّلینْ در نوع خود به شمار می‌رود؛ از جمله طرّاحی قطعاتی مثل ویترین‌های بدون قفل و لولا و در عین حال كاملاً امن، و همچنین قابلیّت جداشدنِ قطعات نصب شده و عدم استفاده از اتّصالات ثابت و به کار بردن قطعات ساخته شده از آهنربا و همچنین تكنیك كاربردِ جدیدِ مصالحی مثل شیشه و آئینه و شیوه‌ی نوینِ تركیب و اتّصال آنها.
طرّاح و پدیدآورنده‌ی این فضا، کاربرد رنگها و پتینه‌های داخلِ فضا و نمای خارجی آن و همچنین استفاده از مبلمان نامأنوسی که بعد از پایان کار به طرح اضافه شده و به حاصلِ کار لطمه رسانده را، با ایده‌ی اصلی طرح در تعارض دانسته و تأیید نمی‌نماید.
نام پروژه: کارگاه جواهرسازی مانی
طرّاح پروژه: کامران صفامنش
اجرا: مهندسین مشاور صفامنش و همکاران
مکان: تهران، ساختمان اسکان، خیابان ولیعصر
مساحت: 80 متر مربّع
تاریخ تکمیل پروژه: 1381
مدارک فنی
