ویلای گلخانه، اثر شبنم حسینی
رتبه‌ی نخست بخش ویلایی در اولین جایزه‌ی ملی آجر در معماری معاصر ایران
ساختمان سال 1398
[گُلـ]خانه در حومه‌ی شهر کرج، در حدود 60 کیلومتری غرب تهران قرار دارد. این پروژه به عنوان یک ویلای آخر هفته برای یک خانواده‌ی شش نفره طراحی و ساخته شده است.
دو قطعه ی مجاور ولی مجزا -که هر کدام نزدیک به 5000 متر‌مربع مساحت دارند- زمین این پروژه را تشکیل داده اند. قطعه‌ی الف با درختان میوه‌ی کهنسال پوشیده شده است، در حالی که قطعه ی ب در کنار یک خیابان پر سر و صدا با ساختمانهای کوتاه و بلند بدون نظم قرار گرفته و به جز چند درخت باقیمانده، تقریباً همه ی پوشش گیاهی اش را در یک آتش سوزی از دست داده است. از این رو قطعه‌ی ب به عنوان محل ساخت پروژه انتخاب شده و ساختن مانعی برای افزایش حریم خصوصی و کاهش دید و صدا از سمت خیابان مجاور به عنوان اولویت در طراحی این پروژه مد نظر قرار گرفته است.
حجم این ویلا در پاسخ به موقعیت زمین، به صورت خطی و کشیده- همانند یک دیوار ضخیم- شکل گرفته است تا سدی برای صدا و هرج و مرج کوچه ی مجاور باشد و دید به داخل زمین را محدود کند. این حجم همچنین برای ایجاد محیط خصوصیتری برای استخر و فضای اطراف آن تغییر شکل داده است. مداخله‌ی استخر و مسیر ماشین در حجم طبقه‌ی همکف، فضاهایی سایهدار برای توقف ماشین و فضای نشستن در فضای باز به وجود آورده است.
حجم مدرن و دینامیک ساختمان در پوستهای آجری پیچیده شده است. آجرها از کوره ی حیدری در حاشیه‌ی جنوب غربی تهران انتخاب شدند، که از شیوهی سنتی برای پخت آجر استفاده میکند. از استراتژی سادهی به اصطلاح کله-راسته در چیدن آجرها استفاده شده تا سه نوع بافت متفاوت آجری به دست دهد. این سه بافت برای تعریف طبقه‌ی همکف و اول به عنوان دو لایه‌ی مجزا، ایجاد یک پوسته‌ی متخلخل برای دستاندازهای تراس و همچنین پوشاندن پنجرههای نمای غربی استفاده شدهاند.
خطی از پنجره های قدی در طبقه‌ی همکف، نما را برای متمرکز کردن چشمانداز به سوی استخر باز می کنند و در طبقه‌ی اول یک تراس خطی طولانی که اتاق ها را به هم متصل می کند، به سوی استخر و باقی زمین نظر می کند. پشت ساختمان هم بسته و صلب باقی می ماند. سیستم سازه ای این ساختمان ستون و دال بتنی است، که ستون ها به عقب رانده شده اند و از حرکت فرم تبعیت کرده اند. طراحی محوطه ی این پروژه در راستای معماری آن به طور جدی انجام شده است. خطوط مسیرها از انحنای ساختمان تبعیت می کنند و پالت متریال آن بتن درجا و سنگ ریزه است. گیاهان از یک پالت غیراهلی و از انواع چمن ها انتخاب شده اند تا حسی طبیعی ایجاد کنند.
معماری معاصر ایران :مسکونی، ویلایی
____________________________________
نام پروژه ـ عملکرد: ویلای [گُلـ ] خانه، مسکونی تک واحدی
شرکت ـ دفتر طراحی: دفتر شب
معمار اصلی: شبنم حسینی
همکاران طراحی: حمیش رودز، سمیه درخشان، سروناز دادگر
طراحی و دکوراسیون داخلی: شبنم حسینی
نوع تأسیسات ـ نوع سازه: فـن کویـل و مینـی چـیـلـر،
ستـون و دال بتونی
آدرس پروژه: استان البرز، محمدشهر
مساحت کل ـ زیربنا: 5000 + 5000 متر‌مربع، 798 متر‌مربع
تاریخ شروع و پایان ساخت: 1396 - 1393
عکاسی پروژه: پرهام تقی اف، دید استودیو، مهراد ریحانى،
حسین مرجوى
وب سایت: shaboffice.com
ایمیل: shab.hosseini@gmail.com
بازدید ساختمان سال 1398
عکاس: شهریار خانی‌زاد
________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
