مرکز درمانی کودکان کیندراِشتاد، طراحی از شرکت اسپانج آرکیتکتز و شرکت معماری آی.اُ.یو آمستردام، هلند، 2008

بر خلاف ظاهرش، اینجا یک کودکستان 1000 متر مربعی نیست، محلی است برای نگهداری از کودکان بیمار. هدف از طراحی کیندراشتاد (به معنای شهر کودکان)، راضی کردن کودکان و والدین آنها به ترک محیط نامطلوب، افسرده و کسالت‌بار بیمارستان و مراقبت از بچه‌ها در فضایی شادمانه‌تر است که بهبودی را سرعت می‌بخشد. این مرکز درمانی و تخصصی جدید که روی بام مرکز پزشکی دانشگاه آزاد آمستردام بنا شده و طبقات 9 و 10 را اشغال کرده است، می‌خواهد برای چند دقیقه هم که شده، کودک و والدینش به بیماری فکر نکنند و نظاره‌گر جنبه‌های شاد و متفاوتی باشند، چون به این شکل حتماً روند درمان و بهبودی کودک، سریع‌تر و آسان‌تر خواهد شد. این مرکز پذیرای کودکان 4 ساله تا نوجوانان 18 ساله است و طرح آن در مسابقه‌ی معماران جوان در سال 2003 برنده شد.
کل مجموعه‌ی درمانی کودکان مانند کلاهی روی بدنه‌ی ساختمان پزشکی، ابراز وجود می‌کند، در حالی که نسبت به ساختمان پایه، دارای پیش‌روی رو به بیرون است. در نما و طراحی داخلی آن از شیشه و تیتانیوم استفاده شده؛ تایل‌های تیتانیوم، نما را پوشانده‌اند و انعکاس زیبایی از نور در طول روز ایجاد می‌کنند. این ساختمان در سال 2008 در مسابقه‌ی طراحی بهترین نما، مورد تقدیر قرار گرفت. به خاطر کانسپت طرح است که آدم دلش می‌‌خواهد مدت‌ها در همان فضای روباز بماند. این مرکز اتاق‌هایی آرام دارد که هرکدام اتمسفر و کاربری خاصی دارند. کانسپتی که بر اساس مفاهیم متناقض گشودگی و بسته بودن، پیش‌آمدگی و عقب‌نشینی شکل گرفته و مهم‌تر از آن، با هدف مواجه کردن کودک با فضای طبیعی بیرون از ساختمان؛ و دست‌یابی به آن، با به‌کار بردن مصالح چوب و سنگ، پرینت‌های بزرگی از عکس‌های طبیعت، نمایی وسیع و گشوده و پنجره‌های سقفی بزرگ که تصویر مدهوش‌کننده‌ای از آسمان و ابر و ستاره‌ها را قاب می‌کنند، میسر شده است. هر جزء طراحی با هدف رسیدن به همین کانسپت‌ها شکل گرفته؛ کیندراشتاد واقعاً یک شهر کودکانه است با زمین بازی بزرگ، خانه‌های کوچک، خیابان‌ها، کوچه‌ها و چراغ‌ها. پلکان چوبی بزرگ در مرکز ساختمان، هم ارتباط دو طبقه را برقرار می‌کند و هم به‌عنوان صحنه‌ی نمایش کاربرد دارد. تعدادی اتاق در قالب جعبه‌هایی پراکنده، با ابعاد، اتمسفر و شکل‌های مختلف، در جای جای فضای باز آرام گرفته‌اند. بدنه‌ی این اتاق-جعبه‌ها با تصاویر چاپی بزرگی از طبیعت (صخره و سنگ و کندوهای عسل) تزئین شده و این تزئینات به داخل هم رخنه کرده تا مرزبندی‌ها را از بین ببرد. در بعضی موارد هم به لحاظ رعایت ضوابط بهداشتی، به جای خود متريال، از تصویر چاپی آن استفاده شد.
به همین ترتیب کف، سقف و یکی از دیوارهای بزرگ کیندراشتاد از چوب است و گاهی بام و تراس با چمن مصنوعی مفروش شده‌اند. این مرزبندی مبهم داخل و خارج، نحوه‌ی استفاده از متريال و اشاره‌هایی از طبیعت، نور و آسمان باعث شده که کودک احساس نکند مانند یک زندانی در ساختمانی بسته محبوس شده است.
ورودی مرکز درمانی به شکل یک تونل به طول 8 متر طراحی شده که مفهوم خیال‌انگیزی به “وارد شدن” می‌بخشد. فرم تونل تدریجاً از شکل هندسی به منحنی تغییر می‌کند. در پشت سطوح نیمه‌شفاف، چراغ‌های ال.ای.دی رنگی وجود دارد که بسته به فصل و هوای سال، تنظیم می‌شوند. فضایی برای تئاتر کودکان هم ساخته شده، به همراه دستگاه دی.جی و یک فرودگاه با تمام تجهیزات و لباس‌های کوچک خلبان و مهماندار که کودکان را حسابی سرگرم می‌کند و تحت تأثیر قرار می‌دهد. در کنار این فضاها یک زمین بازی فوتبال با چمن مصنوعی، خط‌کشی‌های سفید و دو دروازه هم ساخته شده که رو به زمین فوتبال بزرگ آمستردام است و یک تلویزیون بزرگ، به طور زنده درس‌های فوتبال را به بچه‌ها آموزش می‌دهد. کمی آنطرف‌تر، یک ماشین مسابقه گذاشته شده که به جای شیشه‌ی جلو، یک ال.سی.دی دارد و کودکان از رانندگی و مسابقه‌ی مجازی در آن واقعاً لذت می‌برند. همچنین آنها به اینترنت، بازی‌های کامپیوتری و فیلم‌های کودک دسترسی دارند. کُنج آرام و نسبتاً ساکتی هم برای کتاب‌خوانی مهیا شده و سرسره‌ای که بچه‌ها دوست دارند به جای پله‌ها از آن سر بخورند.

مدارک فنی