باشگاه بدنسازی راک
مجتبی هوشنگیان شیرازی
این باشگاه در تراز زیرزمین واقع شده و هدف در این پروژه به وجود آمدن فضایی متفاوت از باشگاه‌های متداول زیرزمین بوده است و به این منظور با ایجاد فضایی روشن، خارج از قالب، محدودیت و استفاده از صفحات کف، سقف و صفحات عمود بر بدنه‌ها کانسپت آن شکل گرفت. تیره نمودن سقف و استفاده از رنگ‌های روشن در کف‌سازی تلاشی بود در جهت نزدیک نمودن این دو صفحه، کادر نمودن دیدها و به وجود آمدن عمق دید افقی فضا. خطوط ممتد افقی در بدنه‌ها نیز بدین امر کمک نموده است این خطوط در مسیر افقی،خود آینه‌ها را نیز در بر می‌گیرد و در برخی نواحی نورپردازی نواری آن را تکمیل می‌کند.
بر اساس نیازسنجی کاربری محیط، از متریال‌های مختلفی به منظور جلوگیری از انعکاس نور و خیرگی چشم ورزشکاران بهره گرفته شد. برخلاف دیگر فضاهای ورزشی که در آن از رنگ‌های اصلی در معماری داخلی استفاده می‌شود، در این فضا از چوب برای گرما بخشیدن به محیط، و از رنگ آبی برای تعادل رنگ در محیط استفاده شد.
در جانمایی فضاهای باشگاه تلاش شد که ریزفضاها با سلسله مراتب درست و مناسبی جانمایی شوند تا رفت و آمد به آنها سبب اختلال در تمرین سایر ورزشکاران نشود. بدین منظور فضاهایی چون رختکن و سرویس‌های بهداشتی در محلی مجزا از سالن ورزشی قرار داده شده تا ورزشکار بتواند پس از وارد شدن و پذیرش از آنها استفاده نماید. یکی دیگر از کارهایی که به منظور افزایش عمق دید در باشگاه انجام شده استفاده از رنگ تیره در سقف و یا در بدنه‌ی برخی قسمت‌ها مانند کافه و رختکن و در کاشی‌های سرویس‌های بهداشتی است. در مورد سرویس‌های بهداشتی این نوع رنگ کاشی‌کاری با نورپردازی به اندازه می‌تواند ورزشکار را در راستای ریکاوری بعد از تمرین پرتنش بدنسازی به آرامش روانی نسبی برساند.
نورپردازی باشگاه ترکیبی از صفحه‌های گسترده‌ی نوری با پخش‌کننده‌های دکوراتیو و حلقه‌های توخالی نوری به وجود آمده است. بدین منظور دو لایت باکس متفاوت برای این باشگاه ساخته شد که یکی به صورت نوارهایی باریک در سطح، کشیده شده و فضا را روشن کرده است، و دیگری صفحه‌های گسترده و نوری، که درون آنها تیوب LEDهایی قرار گرفته و توسط دفیوزرهایی نورشان پخش شده است که سبب می‌شود چشم ورزشکار در حین ورزش خسته و دچار خیرگی نشود. به وجود آمدن فرم‌های غیر هندسی و چتری شکل با استفاده از ستون‌ها که صفحه‌های نورانی را در بر گرفته‌اند و رها نکردن ستون‌ها در فضا به عنوان یک عنصر صرفا سازه‌ای یکی از نکاتی بود که در طراحی مورد توجه قرار گرفته است. در واقع ستون‌ها حاملان چتر‌های غیرهندسی سقف شدند که ارتباط فضای باشگاه را با آسمان در ناخودآگاه ورزشکار برقرار می‌کنند چون در ناخودآگاه لوسترهای سفید رنگ با نورهای گسترده‌ی آفتابی ذهن ورزشکار را به سمت نورگیری سقفی سوق می‌دهد. سقف تیرچه و فوم باشگاه در طراحی به گونه‌ای تغییر داده شده که عمق سقف بیشتر نمایان شود. برای این کار سقف و تکنیکال فلور شامل تاسیسات‌الکتریکی و مکانیکی که به صورت اکسپوز کار شده است به رنگ تیره در آمده و پس از آن تجهیزات روشنایی قرار گرفته است. بدین ترتیب یک فضای واسط میان سقف و پایین که در آن فعالیت ورزشی اتفاق می‌افتد به وجود آمده است. کار تامین هوای تازه‌ی مورد نیاز و همینطور خروج هوای برگشت با توجه به قرارگیری باشگاه در طبقه‌ی زیرزمین با چالش‌هایی همراه بود که در نهایت با تعبیه‌ی سانتریفیوژهایی با ظرفیتی در حدود 7000 cfm در فضای عمومی باشگاه و حدود 1000 cfm در سرویس‌های بهداشتی صورت گرفت. همین سیستم وظیفه‌ی تامین سرمایش و گرمایش در طول تابستان و زمستان را انجام می‌دهد. در باشگاه بانوان نورگیری وجود داشت که در عین بهره‌مندی از نور غیرمستقیم و جلوگیری از دید به فضای داخل، پوسترهایی مطابق با فضای داخلی باشگاه طراحی شد. در این پروژه تلاش شده از عناصر و گرافیک محیطی در سبک و فرمی استفاده شود که علاوه بر زیباسازی محیط با کانسپتی همسو با طراحی کلی باشگاه، به اندکی تفکر منجر شود. پوسترها و گرافیک محیطی که در باشگاه طراحی شده است، هر کدام نکته و مفهوم خاص خود را به مخاطب منتقل می‌کنند. جداره‌ای از باشگاه ماشینی تصویر شده که خروجی آن تجهیزات بدنسازی و موازی آن ماشینی قرار گرفته که خروجی آن بدنساز و ورزشکار است. این الگو برای ورزشکارانی که از خود یک ماشین بدنساز می‌سازند ممکن است راهگشا و ملموس باشد و نوع نگاه کاراکترهای سوررئال آن آثار توجه ورزشکاران به محیط را جلب کند. در واقع این حس تداعی می‌شود که جداره‌ی معماری داخلی دنیایی مملو از تحرک ورزشی را القا می‌نماید.
معماری داخلی: ورزشی
_______________________________________
نام پروژه-عملکرد: باشگاه بدنسازی راک-ورزشی
دفتر طراحی: گروه معماری مشیر
معمار اصلی: مجتبی هوشنگیان شیرازی
همکاران طراحی: رخساره شکیبایی،کسری خواجه‌ای
اجرا: مسعود هوشنگیان شیرازی
سرپرست کارگاه: پویا شاهوران
آدرس پروژه: فارس، شیراز، بلوار نیایش، نبش کوچه 6، ساختمان هیراد
تاریخ شروع و پایان ساخت: 1398
کارفرمایان: احمد یوسفی، مهدی حسن زاده
نقاش: ریحانه عظیمی
عکاس: آرش اختران
گرافیست: علی آزادی
پرزانته: رخساره شکیبایی، علیرضا ادیبی
d
مدارک فنی
