یادمان شهیدان گمنام

   این بنا به منظور یادبود دو شهید گمنام در جنگ تحمیلی ایران و عراق و در دانشگاه فردوسی مشهد طراحی و ساخته شده است. محل این یادمان در مرکز دانشگاه فردوسی مشهد (ایران) و در مجاورت مسجد و کتابخانه دانشگاه می باشد.  هدف اصلی طراحی ایجاد یک مکان و نه صرفا فضا با استفاده از عناصری برای درگیر نمودن احساسات فرد در فضا بوده است. در این بنا پیرایش فضا به جای آرایش فضا صورت گرفته است. امتناع از استفاده نابجای عناصر تکراری و تزئینات اضافی مانند طاق و قوس و رسیدن به سبک های انتقالی دهنده معنا با استفاده از اصول گذشته در کاربست آینده،  از موضوعات مهم و مورد توجه در این یادمان است.  در طراحی این بنا، سعی شده  به دو صفت اشاره شده از شهید در قرآن از جمله زنده بودن و شاد بودن توجه شود ؛ از اینرو برخلاف بسیاری از مقابر در ایران که حالت حزن آلود دارند این بنا در بستری سبز قرار گرفته تا به شاد بودن و فضایی آرامش بخش تاکید داشته باشد. ساختمان بر روی بستری واقع است که در پائین آن گنجینه شهدا قرار دارد.
مضامین اصلی مورد توجه : سادگی، از خاک تا افلاک حرکت کردن، سبک بودن و عروج به سمت آسمان است. ساختار کلی یک پوسته ساده بتنی (بدون هرگونه عنصر اضافه و یا پوششی) هندسی برگفته از یک گره معماری گذشته (هشت پر و شمسه) که از زمین برخاسته (از خاک) و پس از شکل دادن به فضای یادمان تبدیل به یک دیواره تجزیه شده با استفاده از هندسه پارامتریک (به مثابه از بین رفتن دنیای مادی) شده و در نهایت هر چه به سمت بالا می رود ماده کم تر و در نهایت به شمسه آخرین میرسد و ماده از بین می رود (رسیدن به افلاک). نور پردازی بنا به گونه ای است که این دیواره در نهایت به نور می رسد و به آسمان عروج می کند.
در هندسه این بنا از اعداد 24، 12، 9 و 6 ( اعداد کیهانی) استفاده شده است و در هماهنگی با هندسه ورودی و ایوان مسجد همجوار است . در طراحی توده و فضا  از تناسبات مسجدگوهرشاد در  شکل دهی فضای باز و بسته استفاده شده است همچنین استفاده از تزئینات کاشیکاری با هندسه پارامتریک و رنگ های سفید، آبی و فیروزه ای (کاشی فیروزه ای خراسان) ؛ استفاده از هندسه کاربندی با فرم برخاسته از زمینه و بالارونده؛ از جمله ایده های شاخص طراحی این بنا می باشند.  . 43 مکعب به یاد شهیدان دانشگاه بر روی دیواره شمال غربی تعبیه شده که در درون هر کدام یک چراغ به یاد این شهدای گرانقدر  تعبیه شده است.
ازسوی دیگر به عناصر تاثیرگذار در تعریف یک فضای معنوی با استفاده از رویکرد نمادگرایی، بی نامی، و شفافیت توجه شده است… با توجه به اینکه این بنا مربوط به شهیدان گمنام است، حروف فارسی که بدون اشاره به نامی خاص و به صورت پراکنده از سنگ فرش های کف (مانند سنگ های مقابر) رها شده و تبدیل به بدنه بنا شده اند. یک شیب ملایم در بستر سبز در ورودی به این فضا برای مخاطب فرصتی برای تامل و آرامش فراهم می کند. عرصه پیرامون یادمان نیز فرصت کافی را برای انجام مراسم آئینی فراهم می سازد. سازه این بنا یک پوسته بتنی یکپارچه و نمایان سفید است (اولین نمونه تجربه شده در استان)که با استفاده از تلفیق کاشی های فیروزه ای کل کالبد بنا را شکل می دهد و از هرگونه تزئینات و عناصر اضافی پرهیز شده تا به موضوع صداقت و سادگی در معماری تاکید داشته باشد. این بنا در اسفند 97 توسط رئیس جمهور (دکتر حسن روحانی) و وزیر علوم (دکتر فرهادی) و تنی چند از مسئولان عالی کشور افتتاح گردید.

کتاب سال معماری معاصر ایران، 1397
____________________________
نام پروژه/عملکرد: یادمان شهدا گمنام
شرکت/دفترطراحی: دفتر فنی دانشکده معماری،شهرسازی
معماران اصلی: حامد کامل‌نیا
همکاران طراحی: مژگان روپوش، حمیدرضا نیکوقدم، محمدحسین قاسمی، سمیه جهان‌پناه
طراحی و دکوراسیون داخلی: حامد کامل‌نیا
نوع تاسیسات/نوع سازه: بتنی
آدرس پروژه: دانشگاه فردوسی مشهد
مساحت/زیربنا: 108 مترمربع
کارفرما: دانشگاه فردوسی مشهد
تاریخ شروع/تاریخ پایان ساخت: مهر95 / بهمن96
عکاسی پروژه: حمیدرضا نیکوقدم
وبسایت/ایمیل شرکت: www.hkamelnia.ir