دفتر مرکزی کهن سرام - اداری
نمایشگاه مرکزی ژیوانشی در کیش

معرفی 1+1 معمار

عبّاس ریاحی‌­فرد
فری­ناز رضوی نیکو

عبّاس ریاحی­‌فرد، متولّد 1357، تهران
دکترای معماری از دانشگاه آزاد، واحد علوم و تحقیقات، 1388
فوق لیسانس معماری از دانشگاه آزاد، واحد تهران مرکز، 1382
فری­ناز رضوی نیکو، متولّد 1360، تهران
فوق لیسانس معماری از دانشگاه آزاد، واحد تهران مرکز، 1386
جوایــز
1390، برنده جايزه بهترین طرح نوین جهانی شيکاگو، برای اقامتگاه اسکی بارين
1389، برنده‌­ی جایزه فستیوال جهانی معماری (WAF 2010) برای ساختمان اداری­ تجاری ولیعصر
1388، رتبه­‌ی اوّل جایزه­‌ی معمار در بخش ساختمان‌های عمومی برای ساختمان اداری­ تجاری ولیعصر
1388، برگزیده­‌ی مسابقه‌­ی طرّاحی داخلی هُنر معماری برای اقامتگاه اسکی بارین در شمشک
1388، رتبه­‌ی دوّم مسابقه‌­ی معماری داخلی برای اقامتگاه اسکی بارین در شمشک
1387، رتبه‌­ی اوّل مسابقه‌­ی معماری داخلی برای نمایشگاه مرکزی ژیوانشی در کیش
1387، برنده‌­ی جایزه­‌ی معماری میرمیران برای طرح خطوط پنهان
1386، رتبه‌­ی دوّم جایزه­‌ی معمار در بخش ساختمان‌های عمومی برای کارخانه­‌ی ریسندگی و بافندگی احسان پود
انتشار مقالات و پروژه­‌ها
معمار، شماره­‌های 43، 46، 58، 64 و 65
معماری و ساختمان، شماره­‌های 17، 20 و 21
معماری و شهرسازی، شماره‌­های 96 و 97
هُنـر معماری، شماره‌­ی 16
2A، شماره­‌های 8 ،10 و12
دیزاین مگزین، شماره­‌ی 18
آن­آفیس، شماره‌­ی 46
براؤن­بوک، شماره­‌ی 24
معماری معاصر ایران، نشر هنر معماری قرن،
تألیف امیر بانی‌­مسعود، چاپ چهارم

معمـاران همواره بابه‌­خدمت­‌گرفتـن اندیشـه و تفکّـر خود سعی در شکل‌­دهی دنیـای معاصـر خویش داشتـه­‌اند. بدون حضـور معمـاران تصوّر دنیـای مصنوع پرداخت شـده و منظّم ناممکن است. متأسفانه در فضای امروز جامعه‌­ی ايران نیازی به هُنر و بينش معمارانه دیده نمی‌­شود؛ امروز، مسـائل مادّی آنقدر مورد توجّه قرارگرفتـه كه اثر هنـری نیز به كالایی تبدیل شـده است تا ابزاری در جهت تبادل سرمـايه در دست افراد باشد.
در این شرایط، دغدغه­‌ی اصلی ما که به عنوان یک گروه جوان در ایران مشغول به تحصیل و کار حرفه‌­ای بوده­‌ایم، تلاش برای غلبه بر محدودیت‌های موجـود در جهت خلق یک اثر هنری بوده، تا با ايده‌هايی كه در شكل‌گيری پروژه‌های خود به‌كار مي‌بریم ذهن را فعّال ساخته، ثابت کنیم كه هنوز هُنـر مي‌تواند با تخيّـلی و بيانگربودن­ْ تمام حواسّ مخاطب خود را به‌­كار گيرد و ارزش و شأن اثر هُنری و زيبايی‌شناسی نهفته در آن را يادآوری نمايد. از این رو هدف این نوشتار، مستند نمودن سعی و تلاش یک گروه به منظور تغییر نگرش نسبت به معماری در سطح جامعه و مطرح نمودن بخش نوینی از معماری ایران در مقیاس جهانی است.
به منظور تحقّق این امر، چالش‌هایی از زمان تحصیل و دوران دانشجویی تا زمان کار حرفه­ای وجود داشت که گاه مسیر صحیح شکل­‌گیری کار را بسیار دشوار می­‌نمود. مشکل موجود در آموزش دانشگاهی دروس فنّی، تکنولـوژی ساخت و مبانی نظری‌­ای بود که هیچ­گونه ارتباط و تعاملی با طرح‌های ارائه­‌شده نداشتند. به این معنی که هیچگاه یک نگاه کلّی سعی در ایجاد هماهنگی بین اندیشه‌­ها و تفکّرات مطرح در مبانی نظری با پروژه‌­های طرّاحی و چگونگی روند ساخت آنها نداشت. ضعف مباحث تکنولوژی ساخت در دروس دانشگاهی سبب می‌­شد که ایده‌­ها و تفکّرات شکل‌­دهنده تنها در یک بحث فُرمی یا عملکردی خلاصه شده و نتواند مخاطب را به درون­مایه‌­ی کار هدایت نماید، در واقع عدم هماهنگی ایده با ساختار و مسائل تکنیکی آن ایجاد یک اثر یکپارچه و منسجم را دشوار می­‌نمود.
با چنین پیش‌­زمینه‌­ای در ابتدای کار حرف‌ه­ای، ما با چالش‌های زیادی روب‌ه­رو بودیم؛ برای نمونه در پروژه‌­ای که در سال 83 برای شرکت بین­‌ا‌‌لمللی پارس به منظور نمایشگاه مرکزی ژیوانشی انجام دادیم، در رقابت با دفاتر معماری که از کشورهای فرانسه و امارات طرح خود را ارائه داده بودند، قرار گرفتیم. در اینجا سعی نمودیم که ایده­‌ها و مفاهیم ذهنی خود را در قالب یک اثر احساسی و بیانگر به مخاطب خود عرضه نماییم؛ در اثر این برخورد متفاوت و نگاه اثرگذار، این طرح مورد قبول کارفرما قرار گرفت. ولی مسئله­ی اصلی ضعف پیمانکاران در اجرای کارهای متفاوت و مدّت‌­زمان ساخت پروژه (یک ماه) بود که به دلیل قرارگرفتن پروژه در جزیره‌­ی کیش، این مدّتْ بسیار کم به نظر می­‌رسید؛ ؛ با این حال اجرای این طرح تمرینی گردید که ترس از ضعف دروس فنّی آموزش داده شده در دانشگاه ما را از اجرا نمودن این گونه طرح‌­ها دور ننماید. نتیجه­‌ی این تمرین نیز برایمان موفّقیت­‌آمیز بود، به‌­طوری­که توانست در اوّلین مسابقه­‌ی معماری داخلی ایران حائز رتبه اوّل گردد.
پروژه­‌ی بعدی که در آن با چالش جدّی روبه‌­رو شدیم، اقامتگاه اسکی بارین بود. این مجتمع با 70 واحد در فاصله­‌ی 1 کیلومتری از پیست شمشک واقع شده است. در اینجا مکان خاص و نوع بهره­‌برداری از پروژه در شکل­‌گیری فضای آن نقش اصلی داشتند؛ هدف ما بهره‌­گیری از ساختار برف برای ایجاد بافتی همگن و یکپارچه بود ــ خلق اثری که چنان با فضای سیّـال محیط پیرامون خود در هم آمیزد که گویی این فضای سیّـال اندیشه و مادّه‌­ی آن را به هم پیوسته و فُرمـ‌ها را پدید آورده است. اجرای مدل پیشنهاد شده در ایده­‌ی طرّاحی، در واقع برای کارفرما ناممکن به نظر می­‌رسید. از این رو، به منظور اثبات عملی‌­بودن طرح، ساخت یک واحد نمونه داخلی و یک واحد از سلول‌های خارجی درسال 87 انجام گرفت و پس از موفّقیت در اجرا و رضایت کارفرما، ساخت کلّ بنا با این ایده آغاز شد. روند ساخت این پروژه به دلیل تجربه نشدن آن در ایران با موانع و محدودیت‌هـای بسیاری همراه بود، ولی با وجود همه­‌ی دشواریها توانست تجربه‌­ی بسیار ارزشمندی در خلق فضایی با ویژگی‌های کیـفی متفاوت برایمان فراهم آورد.
در پروژه‌­های مختلف با مسائل متفاوت، سعی ما همواره ایجاد فُـرم و فضایی همگن بوده است؛ تجسّـم و خلق ایده­‌ای خاص که مسایل متعدّد پروژه را پاسخگو بوده، تمامی اجزاء و کلّیت فضا را شکل دهد و در ضمن با مخاطب نیز ارتباط معنایی برقرار نماید. در ادامه به منظور روشن ساختن موضوع، دو نمونه معماری داخلی مذکور به همراه یک پروژه کامل (به منظور بررسی نحوه‌­­ی ارتباط بیرون با درون) مورد بررسی دقیق‌تر قرار می­‌گیرند. هدف از معرّفی طرح‌ها در درجه­‌ی اوّل نشان­‌دادن قابلیت اجرایی‌­شدن یک ایده‌­ی متفاوت در مقیاس کوچک و زمان کوتاه و بعد مشاهده­‌ی ضعف‌های موجود در این زمینه است؛ تا آنجا که تعریف معماری داخلی در کشور ما اغلب منحصر به دکوراسیون داخلی است و ما کمتر شاهد رویکردی هستیم که خلق فضایی نو و متفاوت را دغدغه‌­ی خود ساخته باشد.

منتشر شده در : دوشنبه, 2 نوامبر, 2020دسته بندی: معماری, مقالاتبرچسب‌ها: , ,