دو به توان تعداد پنجره‌ها
معماری از رضا مفاخر / دفتر طراحی زِما
لواسان، در حال اجرا
منطق فازی که کیفیت فیزیکی و ذهنی پدیده‌ها را در گستره‌ای خاکستری میان سیاه و سفید مطلق بیان می‌کند، با پدیدار شدن در عرصه‌های هنری، یکنواختی چهره‌ی اثر را بر هم زده و برداشت‌های متفاوت و گاه متغیری از متن آن در دیدگاه مخاطب ایجاد می‌کند. دیدگاه چندارزشی در طراحی کالبدی معماری غالباً به پویایی فضایی و فیزیکی آن می‌انجامد و تعاملی بازی‌گونه را در مثلث کاربر، معمار و ناظر به وجود می‌آورد، تعاملی که در آن ناظر به تماشای بازی بین انسان و محیط مصنوع می‌نشیند.
در پروژه‌ی حاضر پوسته تنها جدار خارجی ساختمان یا به عبارتی رویه‌ای دیگر از نمای داخل نیست؛ بلکه واسطه‌ای است منعطف و نفوذپذیر میان محیط مصنوع به عنوان کالبد و محیط طبیعی، که بسیاری از نیازهای کاربران از طریق دگرگونی در قالب جابه‌جایی و نفوذپذیر کردن آن صورت می‌گیرد. ساکنان موقت ساختمان همان بازیکنان جعبه‌ی چوبی نما هستند که بر اساس نیاز به جریان هوا، نور طبیعی، تاریکی در روز یا محرمیت وارد بازی می‌شوند و بدون آگاهی از عملکرد دیگر ساکنان دست به تغییر پوسته می‌زنند. نتیجه‌ی این تغییر برنامه‌ریزی‌نشده‌ی اجزا بر اساس منطق فازی در جزء، ترکیب‌بندی تصادفی از پوسته‌ی متخلخل با استدلال فازی در کل است که تابعی از تعداد پنجره‌هاست؛ تا جایی که عابران ممکن است هر لحظه شاهد ایماژ ثابتی جدید یا تصویری متحرک در پوسته‌ی ساختمان باشند.
چرخش قسمت‌های متحرک نما کاملاً آزاد بوده و بر اساس الگوی مشخصی انجام نمی‌گیرد؛ ولی پارامترهای مشترک محیطی مانند طوفان، بارندگی و هوای ابری موجب می‌شود بسته به شرایط آسایشی انسان، بیشتر بخش‌های متحرک همسو چرخانده شده و به باز یا بسته بودن کامل تصویر نما نزدیک شوند.
دو به توان تعداد پنجره‌ها
_______________________________________
طراح: رضا مفاخر (دفتر طراحی زِما)
همکاران طراحی: فروزان وحدتی، محمد امینیان، سیمین پوررمضان
اجرا: حسین امینی
کارفرما: حسین امینی
کاربری: مجتمع مسکونی
مساحت پروژه: 8100 متر مربع در زمینی به مساحت 600 متر مربع
محل اجرای پروژه: لواسان
آغاز عملیات اجرایی: اسفندماه 1390
دفتر طراحی زِما
مدارک فنی
مطالب مرتبط
