خانهی دیسکاوری بِی، هنگ کنگ، 2010
این ساختمان تنها 52 مترمربع مساحت دارد و طراح در بدو ورود به این خانه متوجه باریک بودن بیش از حد فضاها و حس خفگی ناشی از آن شد. در کنار این نافرم بودن پلان، سقف بیش از حد مرتفع شیبدار نیز مورد نامتعارف دیگری بود که حس حرکت در راستای قائم را تشدید میکرد.
با وجود موارد مشکلساز بیانشده، بخت با طراحان یار بود و کارفرما که یک زوج جوان بودند، با اعتماد کامل تمام طرح و پروژه را به دست آنها سپردند و اطمینان دادند که ضمن لحاظ داشتن میزان بودجه، از هرگونه ایدهپردازی خلاقانه با روی خوش استقبال خواهند کرد. پس از جلسههای گفتوگو با کارفرما، نیازها شناسایی و اولویتبندی شدند و از اصل درخواست آنها چنین استنتاج شد که آنها فضاهای انبار (نگهداری) کافی، یک آشپزخانهی اوپن، امکاناتی برای نگهداری از پنج گربه و یک حمام مجهز میخواهند.
خلاقیتهایی که در طراحی اعمال شد، به این آپارتمان معمولی و کوچک، ظاهر کاملاً تازه و مدرنی داد و حالا اینطور به نظر میرسد که گویی یک خانهی دوطبقهی منفصل است. به طور کلی و خلاصه میتوان گفت که استفادهی بهینه از فضا رمز موفقیت و منحصربهفرد بودن این اثر شد. طراحان تصمیم گرفتند تا از ویژگی سقف مرتفع شیبدار به نفع طرح بهره ببرند و لافتی بسازند که هم اتاق خواب و هم فضای کار/مطالعه را در بر بگیرد، به این ترتیب به سطح فضای مفید افزوده و مسئلهی باریک بودن پلان نیز برطرف شد.
پلکانی که به استخوان ماهی شبیه است هم طرح معمولی ندارد و همچنان که درست در مرکز نشیمن گذاشته شده، به بخش لافت در ارتفاع بالا دسترسی میدهد و آشپزخانه ی بنا به درخواست کارفرما اوپن طراحی شد.
خانه پس از بازسازی، فضایی دلباز و بیمانند سرشار از حس یکیبودن و هارمونی پیدا کرد.