خانه‌ای به یاد علیرضا، اثر نیما شیوا
داستان طراحی این خانه بی‌شک غم‌انگیزترین داستانی است که ممکن است برای هر معماری پیش بیاید. داستان از روزی شروع شد که زوجی جوان به هموار دختر 9 ساله و پسری 3 ساله به اسم عیلرضا، به دفتر من مراجعه کردند. پدر خانواده، خانه‌ای قدیمی در یکی از قدیمیترین محله های شهر ساری را خریده بود و خوشحال از اینکه آنرا تخریب کرده و بنایی رویایی برای خانواده‌اش خواهند ساخت. جلسه به بهترین شکل ممکن پیش رفت و این زوج تمامی خواسته‌های خود را اعلام کردند و قرار شد آنها به مدت یک هفته به مسافرت رفته و بعد از بازگشت از سفر، جلسه‌ای مجدد جهت ارایه طرح اولیه از سوی معمار ترتیب داده شود. آنها به این سفر رفتند اما دچار سانحه‌ی رانندگی در جاده شدند و در اثر آن علیرضای 3 ساله به همراه پدر بزرگ و مادر بزرگش فوت کردند. این حادثه کافی بود تا این خانواده دچار غمی سنگین شده و روند اجرای این پروژه به کلی متوقف شود. اما پس از 6 ماه پدر خانواده مجددا به دفتر من مراجعه کرد اما این بار بدون همسر داغدار و علیرضای پر شور و انرژی. درواقع پدر خوانواده پس از دیدن شرایط روحی بسیار بد همسر خود تصمیم به تغییر محل زندگی خانواده خود در کمترین زمان ممکن کرد تا بلکه به این طریق علاوه بر خارج شدن از خانه‌ای که سرشار از خاطرات آن طفل معصوم بود، تنوعی در حال بد خانواده خود ایجاد نماید. درواقع مهمترین خواسته پدر خانواده شامل دو نکته ی اساسی می‌شد، که نمای این خانه همیشه او را به یاد پسر از دست رفته‌اش بیاندازد، همچنین اتاق دخترش فقط و فقط یک دیوار با اتاق خواب مستر فاصله داشته باشد تا همواره حس نزدیکی به دخترش او را دلگرم کند.
1. حجم خام و سفید اولیه به عنوان نمادی از یک خانواده ی کامل، پاک، خوشحال و بی نقص
2. از دست رفتن علیرضا را با کندن بخشی از این حجم کامل، نشان داده شد. به گونه‌ای که گویا بخشی از این خانواده از دست رفت و اثر آن باقیست و دیگر آن خانواده کامل همیشگی نیستند.
3.این کمبود در عمق دل و جان این خانواده اثر کرد و این فقدان از درون این خانواده را تحت تاثیر قرار داد. این تاثیر را با خالی کردن آن حجم کامل نمایش دادیم.
4. پدر خانواده با غمی عظیم اما با اراده‌ای قوی، با ساخت خانه تصمیم دارد روحیه از دست رفته‌ی خانواده را بهتر کند و جای خالی کودک را پر کند. در واقع نقش و حضور پدر با یک حجم آجری که نمادی از قوی بودن در برابر مشکلات است نشان داده شده. هرچند این حجم آجری بخشی از حفره را پر کرده اما اثر این زخم که بر پیکره ی این خانواده وارد شده همچنان مشهود است.
الف. حجم اولیه با توجه به فضاهای خواسته شده توسط کارفرما
ب. افزودن کنسول به منظور جبران کمبود فضای داخلی
ج. افزودن حیاط مرکزی به عنوان فضایی دنج که از کوچه به داخل آن دید وجود ندارد
د. عقب‌نشینی اتاق علیرضا و ایجاد حفره به منظور کاشت درخت در فضای خالی حفره به منظور حضور موجود زنده به یاد علیرضا
ه. حجم آجری. که این پوسته‌ی آجر حتی تا داخل بنا نیز ادامه پیدا کرده است. به منظور پر رنگ کردن نقش پدر خانواده
به طور کلی در طراحی این بنا سعی شده تا می‌توان طرحی درون‌گرا ارایه داد. تمامی فضاها به هم دید دارند و اتاق‌ها در نزدیکی یکدیگر قرار دارند. تمامی این تدابیر اندیشیده شد تا حس امینتی که از این خانواده پس از آن حادثه ناگوار گرفته شد مجددا با خلق فضایی آرام و منطقی جبران شده و به انها باز گردانده شود. این خانه در طبقه زیر زمین شامل فضاهای انبار، سرویس بهداشتی و پارکینگ می‌باشد. در طبقه همکف شامل نشیمن خصوصی و پذیرایی، آشپزخانه، سرویس بهداشتی، پله داخلی و یک آسانسور داخلی می‌باشد و در طبقه اول سه اتاق خواب به همراه تراسی مرکزی می‌باشد. در واقع دلیل قرارگیری تراس در این ناحیه به دلیل این است که این خانواده بسیار مذهبی می‌باشند و در حیاط اصلی خانه، دید مزاحم همسایه ها وجود داشته و خانم منزل به فضایی نیاز داشته که بتواند بدون حجاب به گیاهان خود رسیدگی کند و یا عصرها به مطالعه بپردازد.
1. طرح درب ورودی ماشین. همانطور که در تصویر دیده میشود در طرح درب نیز شکافی ایجاد شده که در تاریکی شب از دل آن نوری بیرون میاید که با این روش معمار سعی کرده علاوه بر نشان دادن آن فقدان بزرگ در این خانواده(از دست دادن فرزند)، نشان دهد که در پس هر نا امیدی و تاریکی، امید و روشنایی وجود دارد.
2. این عکس مربوط به فضای داخل حیاط خلوت در طبقه اول است و نشان دهنده‌ی همان کنده شدن بخشی از آن حجم خالص سفید ساختمان است. این تصویر نشان می‌دهد که که این حجم جدا شده به سمت آسمان حرکت کرده و به جای آن فقط روشنایی آسمان دیده میشود که نشان‌دهنده‌ی آسمانی شدن این فرزند است.
3. 3. در این تصویر نشان داده شده است که پوسته‌ی آجری تا داخل بنا امتداد پیدا کرده است تا نشان دهد پدر خانواده در همه‌جا حضور دارد و این حضور به نوعی برای سایر اعضای خانواده دلگرم کننده است.
4. حفره‌ای که در نما ایجاد شد و درواقع مقابل پنجره‌ای است که قرار بود اتاق کودک شود. به منظور ایجاد حس زندگی در این فضا این حفره ایجاد شد تا درختی در آن کاشته شود و پس از رشد از تراز بام ساختمان نیز بالاتر رود. به این منظور که هر وقت از اتاق به بیرون خیره شدند موجودی زنده به اسم درخت دیده شود.
معماری معاصر ایران :مسکونی
______________________________
نام پروژه: به یاد علیرضا
عملکرد: مسکونی
معماران اصلی: نیما شیوا
کارفرما: احمد احمدی
تهیه نقشه های فاز 2: نیما شیوا
آدرس پروژه: مازندران. ساری. کوی قلیچ . قلیچ 5
مساحت/زیربنا: زمینی به ابعاد 8 در 15
جزئیات طبقات و کاربری آنها: به صورت نیم طبقه طراحی شده. با سه سقف
طراحی و دکوراسیون داخلی: نیما شیوا
مشاوران و اجرای نورپردازی: نیما شیوا
اجرای پروژه: نیما شیوا
طراحی سازه: علی اریمی
اجرای سازه: محمود اریمی
نوع سازه: بتنی
طراحی تأسیسات: مهندس رضویان
سرپرست کارگاه: محمود اریمی
نظارت پروژه: نیما شیوا
عکاسی پروژه: علی اریمی
مشاور گرافیک: نیما شیوا
بودجه‌ی کل: حدود 250 میلیون تومان
برندهای محصولات مصرفی:
1)کاشی و سرامیک تبریز
2)ام دی اف فینتسا
3)آجر آذرخش
مطالب مرتبط
