این پروژه در یکی از برج‌های دوره­‌ی «بعد از جنگ» در شهر نیویورک واقع شده و حاصل ترکیب دو آپارتمان در یک سکونتگاه بزرگ است و سه اتاق خواب، سه و نیم حمام و دستشویی، اتاق مطالعه / مهمان، و یک محوطه­‌ی باز نشیمن و غذاخوری و آشپزخانه را در برمی­‌گیرد.
نقشه به شکل L طراحی شده و دوش و حمام‌ها در هسته­‌ی مرکزی قرار گرفته‌­اند. همه­‌ی فضاهای عمومی در یک حجم چهارگوش در امتداد خیابان پارک و براساس نقش‌ه­ای باز و گشوده واقع شده‌­اند که با آرایش سنتی اکثر خانه‌­های این خیابان در تضاد است. یک ردیف پنجره­‌های بزرگ افقی در امتداد دیوار خارجی و یک کابینت دراز شناور، احساس پیوستگی و آمیختگی فضای درونی را با فضای خیابان پارک به وجود می‌­آورد.
فضاهای نشیمن و غذاخوری به وسیله‌­ی دو حجم تماشایی پیچ­‌وخم­‌دار تعریف شده‌­اند. این عناصر نه تنها فضاهای مختلف خانه را از هم جدا یا با هم مرتبط می­‌کنند، بلکه امکان آن را نیز فراهم می­‌آورند تا سیم­‌کشی و نورپردازی خانه، بدون پایین کشاندن کل سقف برای تعبیه‌­ی تجهیزات نوری، انجام شود.
آشپزخانه که یک اتاق خانوادگی نیز به شمار می‌­آید، در کنار اتاق غذاخوری قرار دارد. یک پانل متحرک بزرگ فلز و شیشه آشپزخانه را از فضای غذاخوری و نشیمن جدا می­‌کند یا با آن پیوند می‌­دهد.
فضاهای خصوصی به صورت عمود بر بخش عمومی و در قالب سه اتاق خواب که در امتداد راهروی کوچکی صف کشیده­‌اند ساخته شده است.
اتاق خواب اصلی، اتاق دنج و ساکتی است با یک تختخواب ذن شرقی و فضایی برای مطالعه و نشستن، که به یک «تالار مشاهیر» می­ماند و نقاشی‌های برگزیده­‌ی کودکان در آن به نمایش درآمده‌­اند. دستشویی اصلی بزرگ و سنگی، دو فضای جداگانه، ولی مرتبط «زن» و «مرد» را در خود جای می­‌دهد که هرکدام به روشویی، توالت، وان و دوش مجهز هستند، تجملی که نظیرش در آپارتمان‌های کلاسیک خیابان پارک زیاد پیدا نمی‌­شود.

معماری معاصر ایران: مسکونی،طراحی داخلی

______________________________________             

نام پروژه: خانه‌­ی خیابان پارک، 2003-2004
طراحی: دفتر معماری حریری-حریری
مالکان: گیسو حریری و بهمن کیا
معماری و طراحی داخلی: گیسو حریری، مژگان حریری، تیه­ری پفیستر، مارکوس رندلر
پیمانکار: مارک چو
برندهای محصولات مصرفی:
سنگ: شرکت نیگل بروس
چوب: تورن­وود
کرکره‌­ی پنجره­‌ها: کاونتری سرویسز
عکس‌ها: پل وارکول