از پنج طرح راه­ یافته به مرحله­ ی نیمه ­نهایی مسابقه­ ی شار 

  دفتر معماری کلانشهر (کد 8100)

  آرش مظفری، بابک راشدی، عقیل بهرا، مهراد علی‌محمدی، مریم یگانه

تیم طراحی معماری: آرش مظفری، بابک راشدی، عقیل بهرا، مهراد علی‌محمدی، مریم یگانه، معصومه ملایی، نازنین غلامی، محمد فرهادی، میلاد صالحی واثق، عطیه آقایی، لاله سهندی، علی نجاتی.
سازه: بهرنگ بنی‌آدم
تأسیسات مکانیکی و الکتریکی: شرکت رستاک پویا

1. زمینه‌گرایی
توجه به بستر پروژه، از رویکردهای مهم در این پروژه بود. موارد زمینه‌گرایی با در نظر داشتن امکانات و محدودیت‌های خرد اقلیم کامرانیه، بدین شرح است:
1-1. بهره‌گیری از خطوط و هندسه­ ی سایت با استفاده از حداکثر نور طبیعی و ایجاد تنوع فضایی.
2-1. تأکید بر حفظ درختان موجود در سایت و فاصله گرفتن از آنها؛ مسیرهایی که درختان به‌وجود آورده‌اند از جمله پتانسیل های مثبت سایت است که علی‌رغم دشوار کردن جانمایی ساختمان‌ها، فضای مطلوب و منحصربه‌فردی در محوطه‌ی مجموعه فراهم می‌کند.
3-1. استفاده از شیب طولی زمین و ایجاد پتانسیل‌های فیزیکی برای سهولت دسترسی‌ها و تنوع در محوطه‌سازی.
4-1. شکل‌گیری فرم نهایی به‌وسیله‌ی خطوط هندسه‌ی سایت و خلق فضای بیرونی و داخلی با تأکید بر شکل‌گیری حیاط داخلی.
2. تنوع فضایی
1-2. تنوع‌پذیری و کاربرد ویژگی‌های معماری و شهر‌سازی در پیوند مجموعه به بافت شهری و ایجاد شرایطی که منجر به الگوسازی در توسعه‌ی سکونتگاه­ها در مجاورت خود شود.
2-2. شکل‌گیری تراس‌هایی بر روی پوسته‌ی داخلی که از برش قسمت‌هایی از نما خلق شده‌اند. این تراس‌ها به حیاط‌ هایی خصوصی برای هر خانه تبدیل شده و نکاتی از قبیل محرمیت و عدم اشراف خانه‌های مجاور در آنها لحاظ شده است. آنها موجب تنوع فضایی و خلق فضای مطلوب در فضای داخلی هر خانه می‌شوند.
3-2. جابه‌جا کردن جعبه‌ی تراس‌ها در پوسته‌ی بیرونی ضمن افزایش روشنایی، دید، منظر، کاربری تراس‌ها و تنوع فرمی، به شاخص‌های زیبایی‌شناسانه‌ی پروژه نیز می‌افزاید. این رفتار فرمیک تجربیات متفاوتی را به­ همراه داشته است. این فرم و فضا بر مبنای قواعد و پتانسیل‌های فیزیکی موجود در پروژه و سایت تولید شده و آن را کاملاً منحصر به ‌فرد ساخته است.
4-2. دستیابی به تنوع فضای بیشتر با تغییر فرم، متریال و کارکرد پوسته‌ی بیرونی و درونی.
3. تأمین حداکثر زاویه‌ی دید
جهت‌گیری خانه‌ها برای تأمین دید به سمت حیاط درونی و بهره‌گیری از حداکثر نور محیط بوده است.
4. مقیاس انسانی
ایجاد یک مجموعه‌ی مسکونی با رعایت استاندارد‌ها در مقیاس انسانی، منجر به خلق فضاهایی شده که در تحکیم روابط همسایگی در فرهنگ بومی، خاطرات و پیشینه‌ی قوی مؤثر است. تأمین فضایی برای گردهمایی همسایه‌ها و بازسازی الگوهای فضاهای عمومی زنده شهری نیز لحاظ شده است.
5. امکان فازبندی
میـسر کـردن اجـرای پـروژه در ارائـه‌ی روش­ های منـطقی برای ساخت و قابلیت فازبندی اجرایی جهت توسعه‌ی مرحله ­ای یا تجهیز همزمان چند محدوده‌ی اجرایی مستقل.
6. تقسیم‌بندی و قرارگیری
ابعاد پروژه و ضرورت تأمین نیازمندی‌ها ایجاب می‌کرد که یک شبکه‌ی منظم که هم­زمان پاسخگوی چند نیاز است، کل سایت را تقسیم‌بندی کند. ابعاد سایت، پراکندگی درختان، ساختار پلان خانه‌ها، سازه، پارکینگ، قابلیت ساخت محلی، اقتصادی کردن هزینه‌های اجرا، مصالح و نیز مواردی نظیر نورگیری با رعایت دید و اِشراف مدنظر قرار داده شد.
پس از سنجش روش‌های گوناگون و قرار‌گیری‌های متفاوت در سایت، بهترین شبکه‌ی پیشنهادی در ابعادی معادل  5/5×5/5  به‌ وجود آمد که به ‌صورت همزمان  می­توانست پاسخگوی تمام موارد باشد.
لازم بود تا محل قرارگیری این شبکه طوری تنظیم شود که امکان رعایت حریم درختان در برخورد فرضی با بلوک‌های ساختمانی وجود داشته باشد. بنابراین محورهای اصلی شبکه در راستای مسیر درختان خطی سایت قرار گرفتند تا علاوه بر رعایت فاصله از هر درخت، امکان اجرای سازه نیز مهیا شود.

  www.eba-m.com 

نظرات هیئت‌ داوران درباره‌ی طرح 8100:
هیئت ‌داوران این طرح را در ابتدا مناسب راه‌یابی به مرحله‌ی دوم داوری ندانستند. ویژگی اداری طرح، اشراف واحدها به یکدیگر و حل نشدن پلان‌‌ها از دلایلی بود که برای حذف این طرح بیان شد؛ اما در ادامه و به­­ دلیل حذف بیش از 6 پروژه، این طرح به پیشنهاد رضا دانشمیر به مرحله‌ی دوم داوری راه یافت.

مدارک فنی