پروژه «کارمان» در قالب بازسازی یک خانه مسکونی نیمه متروکه 1000متری با سه چالش عمده به «استودیو دوازده» معرفی شد: زمان 4 ماهه برای طراحی، اجرای عملیات ساختمانی و تجهیز ساختمان در کنار محدودیت مالی و از همه مهم تر مواجه با کاربری business club که تا به امروز در تهران مسبوق به سابقه نبوده است.
این خانه قدیمی فضاهایی با کیفیات متنوع داشت که می باید بررسی می شد قابل تبدیل شدن به چه کاربری است و در زیست جدید خود قرار است چه باشد و چقدر باید کالبدش با حذف و اضافه تغییر کند و کدام بار مفهومی را منتقل کنند. ما سعی کردیم با محور قرار دادن زبان خانه به لحاظ شکلی و محتوایی، روایتی معمارانه را شکل دهیم.
ماهیت خانه به عنوان یک فضای خصوصی به فضایی عمومی تغییر یافت و تغییرات ساختاری در بسیاری از فضاها اعمال شد؛ اتاق سرایداری به کافه تبدیل شد، تراس شمالی به کتابخانه و موتورخانه به اتاق استراحت پرسنل تغییر یافت و با الحاق یک باکس شیشه ای به گاراژ سابق، فضای ورودی و پذیرش شکل گرفت. در طبقه دوم با تخریب یک اتاق فضای استراحت ایجاد شده و استخر خانه به popup space تبدیل شد. صورت این معماری تازه گاهی در همراهی با وضع پیشین بود و گاهی در تضاد با آن؛ اما از منظر تجربه گرایی فضا، دلالتهای مفهومی شکلی کاملاً متمایز از گذشته پیدا کرد. فضاهای تودرتو و شکل خاص سیرکولاسیون خانه بیانگر تلویحی این امر بود که شروع طراحی می باید از سناریو نویسی برای حرکت افراد آغاز شود. در پروسه طراحی پنج تیپ متفاوت از مراجعه کنندگان در نظر گرفته شدکه ضروری بود در طراحی لحاظ شده و مواجهه فضایی آنها چه به لحاظ کاربری و چه به لحاظ بصری مورد توجه قرار گیرد.
نقطه شروع ما در تعریف فضای داخلی پروژه، فضای حوضخانه بود؛ به همین منظور در دیوارهای شرقی و غربی حوضخانه بازشوهایی تعبیه شد تا آکس شرقی-غربی ایجاد شده در تعامل با آکس شمالی-جنوبی که ارسی ها درست می کردند و بار بصری داشت، اتصال بین ورودی، فضای لانژ و کافه را بوجود آورد؛ در مرکز تلاقی این دو آکس بود که حوض می توانست خود را به شکل معناداری تعریف کند. حوض جدید با این مفهوم شکل گرفت که همچون حفره ای آینه ای، بازتاب دهنده بازی رنگ و نور ارسی ها باشد و پلتفرم 8 ضلعی در وسط آن همچون لوگوس، علاوه بر یادآوری شکل سنتی حوضهای ایرانی، فضایی برای قراردادن اشیاء مناسبتی باشد.
در کنار تعویض کلیه زیرساخت های تاسیسات مکانیکی و تعویض و تعریف مجدد تاسیسات الکتریکی، ترمیم های جزئی سازه ای نیز غیر قابل چشم پوشی بود.

کتاب سال معماری معاصر ایران، 1397
_____________________________
عملکرد: تجاری، طراحی داخلی 

______________________________________            

نام پروژه / عملکرد: کارمان، خانه کار و دیدار / بیزنس کلاب
شرکت/ دفتر طراحی: استودیو دوازده
معماران اصلی: نیلوفر نیکسار
همکاران طراحی: پریسا الله قلی / آرمان اصغرلو / نگار نوری / ستایش نژادی/ مهسا الهی وفا/ منا حدادی
طراحی و دکوراسیون داخلی: استودیو دوازده
دکوراسیون و تجهیزات کافه: علیرضا طاهری
نوع تاسیسات/ نوع سازه: سیستم VRF برای تهویه مطبوع / سازه فلزی با طاق ضربی و دیوارهای باربر
آدرس پروژه: تهران، خیابان پاسداران، خیابان کوهستان یکم
مساحت زمین: 1140مترمربع
زیربنا: 1000متر مربع در سه طبقه
کارفرما: خانم مونا شکرریز
تاریخ شروع / تاریخ پایان ساخت:  آذر 96- فروردین 97 (4ماه)
عکاسی پروژه: علی دقیق، حمید آقایی، نگار نوری، نسام کشاورز
ایمیل شرکت: niloofar.niksar@gmail.com